Η μπύρα του Σαββάτου 50
Της Σοφία Φιλιππίδου
«Η τελευταία πανσέληνος και ο ρομαντικός διευθυντής»
Η τελευταία Πανσέληνος της χρονιάς έρχεται γλυκά -γλυκά από την Ανατολή -την είδα από το παράθυρο της κουζίνας. Λένε πως είναι στους Διδύμους που είναι και το φιλικό μου ζώδιο-δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό αλλά καλό μου ακούγεται.- Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ τους καυγάδες για τον χριστουγεννιάτικο φωτισμό της Αθήνας. Διχάστηκε το Facebook. Οι περισσότεροι προτιμούν τα κλασσικά αγγελάκια, τα αστέρια, τους μάγους, τα έλατα, τα καραβάκια έστω ή τις γκαμήλες …τον Χριστούλη στην Φάτνη … Λίγοι είπαν "ουάου" στον «μοντέρνο» μινιμαλισμό της Β. Σοφίας και στο «αρτ -ντεκό» της Πανεπιστήμιου. Για το Σύνταγμα ακόμη δεν αποφάνθηκε η «αστυνομία» του καλλιτεχνικού φωτισμού…Για την άγρια συμπλοκή με τους ματατζηδες και το «ξεβράκωμα» του διαδηλωτή με το διαφανές σλιπάκι στα Εξάρχεια, υπήρξε σχεδόν μαζική κατακραυγή και η βδομάδα έκλεισε με την έξοδο της Αγγλίας από την Ευρώπη και τον Ερντογαν να διεκδικεί μέσω Λιβύης τα πετρέλαια στην νότια Κρήτη…Η καλύτερη διαφήμιση των Χριστουγέννων ήταν νομίζω αυτή του Τζάμπο που μας έκανε να κλάψουμε, ενώ το χθεσινό επεισόδιο των άγριων μελισσών κινήθηκε άβολα γύρω από την μακάβρια εκταφή του δολοφονημένου Γιάννου… Στόλισα ένα κλαδί έλατου με ένα «άστρο της Βηθλεέμ» μια πήλινη καρδιά και μια γιρλάντα με φωτάκια… Άλλαξα κουρτίνες. Στην μια μπαλκονόπορτα έβαλα αυτήν με τα ροζ τριαντάφυλλα και στην άλλη που βλέπει στον φωταγωγό ένα πατσγουρκ της μάνας μου. Άλλαξα ελαφρώς την διαρρύθμιση πηγαίνοντας το τραπέζι-γραφείο δίπλα στην μπαλκονόπορτα και την πολυθρόνα στην βιβλιοθήκη. Η δημοσιογράφος σε μια πρόσφατη συνέντευξη μου με αφορμή τις "Εκκλησιάζουσες" ρώτησε από που πήρα το καλλιτεχνικό ταλέντο και είπα μάλλον από την μάνα μου που ήταν μοδίστρα και αγαπούσε τα πανιά τις κλωστές και τα κουρέλια με τα οποία εκανε πρότυπα «έργα τέχνης»… Εγραψα ένα κείμενο 700 λέξεων για την φίλη μου Έλενα Τσαγκαράκη που έπρεπε να ξεκινάει με την φράση «είμαι επικίνδυνη» και να αφορά στην «διεμφυλική ισότητα». Με χαρά έμαθα πως θα γράψουν 100 γυναίκες και θα γίνει βιβλίο…Στις 30 Νοεμβρίου βρέθηκα στην Θεσσαλονίκη για τα 3 χρόνια από τον θάνατο της μάνας μου και εκτός από τα αδέλφια μου συνάντησα και τον νέο καλλιτεχνικό Διευθυντή του ΚΘΒΕ Νίκο Κολοβό, ο οποίος είχε την ευγενική καλοσύνη να με καλέσει σε ενα φιλικό ραντεβού γνωριμίας! Είδα τρεις ενδιαφέρουσες παραστάσεις στην κεντρική σκηνή, στο Φουαγιέ και στο Βασιλικό θέατρο και πρόσεξα πως υπάρχει ένα νεανικό δυναμικό με ενέργεια, ταλέντο και σύγχρονη αντίληψη. Ο κ. Κολοβός με συνόδευσε μέχρι την Μονή Λαζαριστών όπου ο διευθυντής της δραματικής σχολής Γιάννης Ρήγας-παλιός καλός μου γνώριμος- μας ξενάγησε στους χώρους της σχολής και των δύο θεατρικών σκηνών…Επτά κρύες μέρες στην υγρή μου πατρίδα, γεμάτες θέρμη, αληθινή φιλοξενία, αναμνήσεις, εξομολογήσεις και όνειρα που άγγιξαν αριστοφανικά το ανέφικτο και προσγειώθηκαν στην ουτοπία! Καλά Χριστούγεννα!»
Δείτε την ανάρτησή της στο φέισμπουκ: