«Έβλεπα το μωράκι μου μόνο μέσα από το γυαλί. Φώναζε μαμά και δεν μπορούσε να με αγγίξει»

Η Αθηνά Ανδρεάδη μίλησε για την προσωπική εμπειρία της από τον κορονοϊό και τη νοσηλεία της για έναν μήνα, που ενέπνευσε το τραγούδι της «Hands on glass».

Την προσωπική της εμπειρία με τον κορονοϊό και τη νοσηλεία της για ένα μήνα στο νοσοκομείο και μετά σε απομόνωση περιγράφει με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο η Αθηνά Ανδρεάδη, η Ελληνίδα τραγουδοποιός με τη διεθνή πορεία, μέσα από το τραγούδι «Hands on glass».

Τον Νοέμβριο του 2020 εν μέσω της πανδημίας, η Αθηνά Ανδρεάδη ήρθε με τον σύζυγο και το μωρό τους από την Αμερική, όπου ζουν μόνιμα, στην Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να προστατευτούν από τον ιό. Επέλεξαν ένα σπίτι στο δάσος στην Βόρεια Ελλάδα όπου μεγάλωσε. Παρ’ όλα αυτά μια άτυχη συγκυρία την έφερε σε επαφή με κρούσμα και νόσησε βαριά. Νοσηλεύτηκε για πάνω από έναν μήνα, αρχικά στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης και μετά σε απομόνωση, χωρίς να μπορεί να δει τον δίχρονο γιο της.

Νοσηλεύτηκε για πάνω από έναν μήνα, αρχικά στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης και μετά σε απομόνωση, χωρίς να μπορεί να δει τον δίχρονο γιο της.

«Έγραψα αυτό το τραγούδι» δηλώνει «γιατί ένιωθα πως η καρδιά μου πάει να σπάσει. Έβλεπα το μωράκι μου μόνο μέσα από το γυαλί. Φώναζε μαμά και δεν μπορούσε να με αγγίξει. Πώς να εξηγήσεις σε ένα δίχρονο; Ήταν σπαραχτικό. Ένα πρωί μου ήρθε σχεδόν όλη η μελωδία του τραγουδιού ατόφια στον ύπνο μου. Ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι ζούσα ακόμα μέσα στον εφιάλτη της απομόνωσης. Το τραγούδι και το βίντεο ήταν μια κάθαρση για μένα και ελπίζω να μιλήσει και σε άλλους που πέρασαν δύσκολα αυτήν την περίοδο. Στέλνω την αγάπη μου και τη συμπαράσταση μου σε όλα τα θύματα της πανδημίας».

«Ένα πρωί μου ήρθε σχεδόν όλη η μελωδία του τραγουδιού ατόφια στον ύπνο μου. Ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι ζούσα ακόμα μέσα στον εφιάλτη της απομόνωσης».

Πρόκειται για ένα τρομερά ευαίσθητο και σπαρακτικό τραγούδι το οποίο μιλάει γι’ αυτή την σκληρή εμπειρία. Η Αθηνά Ανδρεάδη τραγουδά με συγκίνηση αλλά και ελπίδα αυτό τον ύμνο στην ζωή, την ελπίδα και την αγάπη για τους δικούς της ανθρώπους.

Το βίντεο του «Hands on Glass» το εμπνεύστηκε η Αθηνά και το σκηνοθέτησαν με τον Kurt Heim ο οποίος με την κάμερά του την βοήθησε να αποτυπώσει σε εικόνα το συναίσθημα της μοναξιάς και της απελπισίας, καθρεφτίζοντας το βίωμα της κατά την διάρκεια της απομόνωσης, τον εφιάλτη και τον πόνο, αλλά και την αναζήτηση για ανάρρωση, λύτρωση, φως.