Περίεργο πράγμα η άτυπη εξουσία, η εξουσία δηλαδή, που δεν δίνεται ευθέως, με άμεσα πολυφωνικές διαδικασίες σε κάποιον, αλλά του παραχωρείται κάπως υπόγεια, λόγω συγκυριών ή τυχαίων γεγονότων.
Ακόμα πιο περίεργο το ψυχολογικό εφέ που αντανακλά πάνω στους ανθρώπους που την κουβαλούν σαν το σεβαλιέ-οικόσημο στο μικρό δάχτυλο, του δεξιού χεριού. Λες και αυτομάτως τοποθετούνται στο απυρόβλητο (στο απυροβόλητο θα ήταν σωστότερο) και δικαιούνται να μεσολαβήσουν, να διευθετήσουν, να λύσουν κάθε έκτακτο πρόβλημα. Λες και είναι οι μεσσίες που περιμέναμε, ακόμα κι αν δεν το ξέραμε.
Αυτοί οι τύποι ανθρώπων, λοιπόν, που βρέθηκαν με μη θεσμοθετημένα οφίκια, στα καλά καθούμενα, είναι απρόβλεπτοι. Βαθιά αναμενόμενοι τελικά, γιατί θα χρησιμοποιήσουν την πρόσκαιρη δύναμή τους, για το «κοινό καλό», έχοντας πάντα στο μυαλό τους την ικανοποίηση που θα λάβουν «κάνοντας το σωστό».
Ένα τέτοιο ζωντανό παράδειγμα μοιάζει να είναι το μοντέλο Τζίτζι Χαντίντ, η οποία ούτε λίγο, ούτε πολύ, στο τελευταίο σόου του οίκου Chanel αιφνιδίασε τους πάντες περισσότερο από την παριζιάνα κωμικό και περφόρμερ Μαρί Μπενολιέγ, που μπούκαρε απρόσκλητη στην πασαρέλα κάνοντας το κομμάτι της. Μπορεί με αυτό τον τρόπο να ήθελε να διαφημίσει τη θεατρική παράστασή της στη γαλλική πρωτεύουσα, μπορεί να ήθελε να τονίσει το ελεύθερο δικαίωμα στην πασαρέλα για όλες τις γυναίκες (ξερωγώ).
Ό,τι και να ήθελε η Μαρί, η Τζίτζι έσπευσε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους χωρίς, βέβαια, κανείς να της έχει ζητήσει κάτι τέτοιο. Απομάκρυνε την κωμικό κλείνοντας της το δρόμο και σπρώχνοντάς την προς τις σκάλες της εξόδου.
Η σκηνή έκανε το γύρο του κόσμου και όσοι την είδαν ξαναμοιράστηκαν στα δυο. Σε αυτούς που είπαν «μπράβο» και σε αυτούς που τρόμαξαν με την αντίδρασή της. Δηλαδή, πώς την έχει δει; Σεκιούριτι; Εκπρόσωπος του νόμου; Εκπρόσωπος του οίκου Chanel; Εκπρόσωπος του τίποτα;
Αυτομάτως, αλλά με κάποια ενδιάμεσα, κενά άλματα σκέψης, φτάνουμε στη δική μας πραγματικότητα και τοποθετούμε τη Τζίτζι και την αόρατη μπέρτα του σούπερ ήρωα που φοράει, στην ελληνική πραγματικότητα. Δηλαδή, εάν ζούσε εδώ και της λέγανε ότι έχεις τη δυνατότητα να καλέσεις αυτόν τον τριψήφιο αριθμό και να «δώσεις» στην αστυνομία όποιον καπνίζει σε χώρο που απαγορεύεται, τι θα έκανε αυτή; Θα καθόταν πίσω στην καρέκλα της και θα έλεγε «όχι βέβαια, δεν είναι δική μου δουλειά, εγώ ένα ακριβοπληρωμένο μοντέλο είμαι, τίποτα παραπάνω» τινάζοντας τα καστανόξανθα μαλλιά της; Ή θα πρόβαλε το γυμνασμένο, κομψό δάχτυλό της για να πληκτρολογήσει τους τρεις αριθμούς της υπερπροσπάθειας;
Εσείς τι πιστεύετε ότι θα έκανε; Το πρώτο ή το δεύτερο;
Δείτε την επίμαχη σκηνή εκδίωξης της κωμικού από το σόου της Chanel με την μεσολάβηση της Τζίτζι Χαντίντ:
Φωτό: Reuters