Όλα ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια. Έβγαλα ένα περίεργο εξόγκωμα στο πρόσωπό μου, περίπου όπως ένα σπυράκι, αλλά ήταν πολύ επίμονο. Έμεινε έτσι για ένα δυο μήνες, και στη συνέχεια μετατράπηκε σε σε μια αποχρωματισμένη ουλή. Ο σύζυγός γκρίνιαζε να το ελέγξω από την πρώτη στιγμή που το είδε. Εγώ όμως δεν το έκανα.
Πριν από τρεις εβδομάδες, τελικά πήγα στο δερματολόγο. Πριν πω οτιδήποτε για το σπυράκι, ο γιατρός το είδε και αμέσως ήθελε να κάνει βιοψία. Πήρε ένα ξυράφι και έκοψε ένα κομμάτι. Στη συνέχεια, με έστειλε σπίτι με δεμένο μάγουλο.
Μια εβδομάδα αργότερα, με κάλεσαν στο τηλέφωνο για να μου ανακοινώσουν ότι επρόκειτο για βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, και θα έπρεπε να κάνω τη χειρουργική επέμβαση Mohs. Οι χειρουργοί θα απομάκρυναν ένα στρώμα δέρματος πάχους περίπου 2mm από το σημείο σημείο. Στη συνέχεια, θα το έβλεπαν στο μικροσκόπιο. Θα επαναλάμβαναν τη διαδικασία, αφαιρώντας στρώματα δέρματος έως ότου δεν θα υπήρχε σημάδι των καρκινικών κυττάρων.
Ήμουν σούπερ τυχερή που ο δερματολόγος είχε να αφαιρέσει μόνο ένα στρώμα. Είναι αρκετά άσχημο, όπως είναι! Δεν μπορώ να φανταστώ να είχε αφαιρέσει περισσότερα. Αφού καθαρίστηκε το καρκίνωμα, ήρθε ένας πλαστικός χειρουργός να το ράψει.
Σήμερα αναρρώνω και μου αρέσει ότι πολλοί άνθρωποι έρχονται ανήσυχοι και με ρωτούν: "Με τι μοιάζει;" ή "Πώς μπορώ να ξέρω αν θα πρέπει να το ελέγξω;" Η απάντησή μου είναι, αν είστε ανήσυχοι, να το ελέγξετε αμέσως.
Και πάνω απ 'όλα, το μήνυμά μου προς εσάς είναι ΠΑΝΤΑ να φοράτε αντηλιακό!
