Κάνουμε συχνά στον εαυτό μας - ακόμα και στις παρέες μας - παράπονα ότι δεν διαβάζουμε πια όσο θα θέλαμε, σκεφτόμαστε με τύψεις καρφωμένες στο στήθος εκείνο το έρμο το μυθιστόρημα που έχει μείνει παρατημένο πάνω από μήνα στο κομοδίνο δίπλα από το κρεβάτι, έχουμε την διάθεση να βρούμε τον χρόνο να χαθούμε στις σελίδες ενός βιβλίου αλλά στο τέλος ποτέ δεν τα καταφέρνουμε.
Οι διακοπές ή Σαββατοκύριακα είναι σίγουρα μία μικρή ευκαίρια να συμφιλιωθούμε με τα αναγνώσματα που από καιρό θέλουμε να τελειώσουμε αλλά τα έχουμε παραμελήσει και μία μικρή βόλτα στα sites των εκδοτικών οίκων και των βιβλιοπωλείων έρχεται για να προσθέσει ακόμα περισσότερες εκκρεμότητες στην ήδη μακριά λίστα με τα To Read που κρύβουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
Αν ψάχνεσαι λοιπόν και δεν ξέρεις από που να πρωτοξεκινήσεις θα βρεις παρακάτω 5 προτάσεις με βιβλία που κυκλοφήσαν είτε στα τέλη του 2017 είτε μέσα στους πρώτους μήνες της νέας χρονιάς και αξίζει να τους αφιερώσεις τον χρόνο σου.
5 δυνατά λογοτεχνικά κείμενα που θα σε αγγίξουν και θα σε βάλουν σε σκέψεις: πάνω στην κρίση, είτε πάνω στο νόημα της ζωή, είτε πάνω στην ιστορία και στο παρελθόν μας, είτε πάνω στον έρωτα, είτε στην ανισσότητα που δεν μοιάζει να εξαλείφεται ποτέ.
Ξεκίνα την ανάγνωση.
1. Σπύρος Γιανναράς - Τη Μέρα Που Θα Σηκωνόμουν Να Χορέψω
Ποιος σηκώνεται να χορέψει μέσα στην κρίση; Παρ' όλα αυτά, στα διηγήματα τον χορό σέρνουν ένα παιδί που προσπαθεί να σώσει μια γυναίκα απ' τον πνιγμό, ένας δικηγόρος του Κολωνακίου που ψάχνει για μπαρμπέρη σ' ερημικό νησί, μια μεταφράστρια που γίνεται κλοσάρ, ένας μαθητής παραμεθόριου χωριού που ζωγραφίζει γκράφιτι, ένας ρέμπελος housekeeper πολυτελούς βίλας στα Κύθηρα και ένα πλήθος ανθρώπων επί ξυρού ακμής. Όπως ο ήρωας που αδυνατεί να σηκωθεί να χορέψει και να ευφρανθεί, αλλά ούτε και να πενθήσει τον πόνο του άλλου, ο πολυμήχανος που στέκει αμήχανος μπροστά στον θάνατο και στην απώλεια είναι αυτός που δίνει το στίγμα του στη συλλογή. Μια συλλογή απ' την οποία ωστόσο δεν λείπει ούτε το γέλιο ούτε ο σαρκασμός, τα κατεξοχήν αντίδοτα στο μεγάλο άλγος.
Τα διηγήματα θέλουν να λειτουργήσουν ως θραύσματα συνθέτοντας ένα ενιαίο σύνολο. Σαν τα πήλινα όστρακα με τα οποία οι αρχαιολόγοι ξαναδίνουν σχήμα σ' ένα σπασμένο αγγείο. Κάθε αναγνώστης ιδανικά δίνει το δικό του σχήμα στο δοχείο. Συλλογή θραυσμάτων, λοιπόν, αλλά και με γνώμονα τον στίχο του Ευγένιου Αρανίτση, ο οποίος λειτουργεί και ως δυνητικός ορισμός του διηγήματος ως είδους : «Το θραύσμα σαν Εν Τούτω Νίκα». Ως απόπειρα επίτευξης εκείνης της λογοτεχνικής γραφής που ψάχνει να κατακτήσει με το λίγο το πολύ. Και με το απόσπασμα να μιλήσει για το όλον.
2. Βασίλης Τσακίρογλου - Ευτυχείτε
"Ευτυχείτε" - είναι παρατήρηση; Ευχή; Ερώτηση χωρίς ερωτηματικό; Τι μπορεί να σημαίνει "Ευτυχείτε" στη διάλεκτο της αυθεντικής και ανελέητης μισανθρωπίας; Καθένας από τους 211 αφορισμούς αποτελεί και ένα μέρος της ίδιας απάντησης: Ότι το "Ευτυχείτε" είναι μια απόπειρα να κοιτάζεις τον κόσμο στον καθρέφτη και για μια φορά να μην αντικρίσεις κάποιον άλλον.
Χωρίς προκαταρκτικά και περιττές ευγένειες, το "Ευτυχείτε" ξεγυμνώνει και περιεργάζεται την επιπολαιότητα, την καθιερωμένη ελαφρότητα της ζωής, την ψυχαναγκαστική αισιοδοξία.
Γιατί επιμένουμε στη μονογαμία; Γιατί αναπαραγόμαστε; Ξέρουμε τι κάνουμε αναζητώντας, υποτίθεται, την ευτυχία; Το "Ευτυχείτε" δεν θέτει απλώς ερωτήματα που προξενούν δυσφορία. Κάνει κάτι πολύ πιο μοχθηρό: Δίνει τις απαντήσεις που θα έδινε ο καθένας - εάν είχε τη διάθεση να δει κατάματα την μάταιη, απέραντη ανοησία του να ζεις σε έναν κόσμο που δεν φτιάχτηκε από τον άνθρωπο για να ευτυχήσει ο άνθρωπος.
3. Πάτρικ Χάμιλτον - Οι Σκλάβοι της Μοναξιάς
Βρισκόμαστε στην Αγγλία, στη μέση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενός πολέμου που φαίνεται μοιραίο να συνετίζεται για πάντα, ενός πολέμου που έχει γίνει τρόπος ζωής.
Η δεσποινίς Ρόουτς, μια μοναχική γυναίκα τριάντα εννέα ετών, έχει αφήσει πίσω της το Λονδίνο και τους συνεχείς βομβαρδισμούς του, για να αναζητήσει καταφύγιο σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, νοικιάζοντας δωμάτιο στην πανσιόν Τεϊοποτείο Ρόζαμουντ. Εκεί, θα βυθιστεί στη μονοτονία μιας άχρωμης καθημερινότητας ανάμεσα σε πληκτικούς, καχύποπτους, ακόμα και προσβλητικούς συγκατοίκους, "υπόδουλη στη μοναξιά που διαφεντεύει κάθε της πράξη". Και ξαφνικά, η ζωή της δεσποινίδας Ρόουτς θα αποκτήσει ενδιαφέρον και ζωντάνια λόγω της εμφάνισης ενός ευχάριστου, συναισθηματικού αμερικανού Υπολοχαγού. Η παρουσία του αλλάζει δραματικά την καθημερινότητα των ενοίκων του Τείοποτείου Ρόζαμουντ, η ισορροπία ανατρέπεται και η δεσποινίς Ρόουτς έρχεται αντιμέτωπη με ένα μεγάλο δίλημμα.
Περιγράφοντας μια επική μάχη προσωπικοτήτων μέσα στο αποτελματωμένο περιβάλλον μιας κλειστοφοβικής πανσιόν, ο Χάμιλτον δημιούργησε είναι ένα από τα πιο ευαίσθητα και αστεία βιβλία που γράφτηκαν ποτέ με θέμα τις δοκιμασίες μιας μοναχικής καρδιάς.
4. Χούλιο Κορτάσαρ - Κουτσό
«Αντιμυθιστόρημα», «Xρονικό μιας τρέλας», «Ένα βίαιο τράνταγμα από το γιακά», «Κάτι σαν ατομική βόμβα», «Ένα κάλεσμα προς την αναγκαία αταξία», «Ένα γιγάντιο ευφυολόγημα», «Ένα ψέλλισμα».
Αυτά είναι λίγα από τα πάμπολλα που γράφτηκαν για το Κουτσό, το μυθιστόρημα που ο Χούλιο Κορτάσαρ άρχισε να ονειρεύεται το 1958, που εκδόθηκε το 1963 κι από τότε άλλαξε την ιστορία της λογοτεχνίας και συγκλόνισε τη ζωή χιλιάδων νέων ανά τον κόσμο.
Γεμάτο λογοτεχνική φιλοδοξία, σπαρταριστό, με καινοτόμα συγγραφικά εργαλεία, κατεδαφιστικό του κατεστημένου και αναζητητικό της ρίζας της ποίησης, το Κουτσό, πάνω από μισό αιώνα τώρα, συνεχίζει να διαβάζεται με περιέργεια, με δέος, κατάπληξη, με ενδιαφέρον ή αφοσίωση.
«Δεν ήμαστε ερωτευμένοι, κάναμε έρωτα με αποστασιοποιημένη δεξιοτεχνία και κριτικό πνεύμα, αλλά μετά πέφταμε σε κάτι τρομερές σιωπές, ο αφρός της μπίρας στα ποτήρια έκοβε, η μπίρα ζεσταινόταν και ξεθύμαινε, ενώ εμείς κοιταζόμασταν και νιώθαμε πως αυτό σημαίνει χρόνος. Στο τέλος η Μάγα σηκωνόταν κι έκοβε άσκοπες βόλτες στην κάμαρα. Πάνω από μία φορά την είδα να θαυμάζει το σώμα της στον καθρέφτη, να πιάνει τα στήθη της όπως τα συριακά αγάλματα, και με τα μάτια να θωπεύει αργά το δέρμα της. Δεν μπόρεσα ποτέ ν’ αντισταθώ στον πειρασμό να την καλέσω κοντά μου, να τη νιώσω να γέρνει λίγο λίγο πάνω μου, και πάλι να διχάζεται, μετά από εκείνη τη στιγμή που ’χε μείνει τόσο μόνη και τόσο ερωτευμένη μπροστά στην αιωνιότητα του σώματός της.»
5. Τόνι Μόρισον - Γυρισμός
Στην Αµερική της δεκαετίας του 1950, ένας νεαρός Αφροαµερικανός, ο Φρανκ Μάνεϊ, κατατάσσεται στον στρατό για να ξεφύγει από τον στενό, ασφυκτικό κόσµο της επαρχιακής πόλης του Νότου όπου µεγάλωσε, αφήνοντας πίσω του την αγαπηµένη και εύθραυστη µικρή του αδελφή, τη Σι. Ο πόλεµος της Κορέας τον τραυµατίζει ψυχικά και σωµατικά, τον γεµίζει ενοχές και τον βυθίζει σε πλήρη απάθεια. Η ζωή του δεν έχει νόηµα· ώσπου µαθαίνει ότι η Σι κινδυνεύει.
Ο Φρανκ είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας που επιστρέφει από την Ασία στη ρατσιστική Αµερική, ναρκοθετηµένη από το φυλετικό µίσος και τις προκαταλήψεις, εχθρική και επικίνδυνη όσο και τα πεδία των µαχών. Ενόσω ταξιδεύει σε αναζήτηση της Σι προς την Τζόρτζια και τη µικρή πόλη όπου γεννήθηκε και ανέκαθεν απεχθανόταν, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι τα προβλήµατα του ίδιου και της αδελφής του ανάγονται σε µια πολύ παλαιότερη εποχή, τα θαµµένα µυστικά της οποίας αναδύονται σταδιακά, συγκλονίζοντάς τον.
Ένα συγκινητικό µυθιστόρηµα για έναν ηττηµένο άνδρα που ξαναβρίσκει το κουράγιο, τον ανδρισµό του, και τον τόπο του.
