Όσα έχεις, ενδεχομένως, ακούσει για αυτό το μοναδικό στην Ελλάδα ξενοδοχείο ισχύουν. Ένας τόπος φιλικός στον επισκέπτη μέσα στην επιβλητικότητα της φύσης, με τον βράχο της Μονεμβασιάς να στέκει εκεί, απέναντι, θυμίζοντάς μας ότι είμαστε δυνατοί. Δυνατοί σαν βράχοι.
Ένα αρχοντικό που στέκει εκεί κι αυτό, μέσα στα χρόνια, ένα κατάλυμα φιλοξενίας, ευεξίας και γαλήνης. Που προστατεύει, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οι διακοπές αποκτούν άλλη διάσταση, λες και το ταξίδι σε ένα αχρονικό σύμπαν σε βάζει σε κάψουλα: το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι μπροστά μας.
Φυσικά, οι διακοπές συνεχίζονται και το φθινόπωρο, σε έναν από τους νοτιότερους προορισμούς της Ελλάδας, την όμορφη Μονεμβασιά, με οδική πρόσβαση και υψηλές θερμοκρασίες, χωρίς βροχές και μελτέμια. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτές είναι οι καλύτερες διακοπές του έτους.
Για πολλούς λόγους. Αρχικά, το κολύμπι. Οι δύο πισίνες του ξενοδοχείο και η ιδιωτική παραλία από κάτω, χαρίζουν την ευκαιρία για βουτιές ενώ η θερμοκρασία είναι ακόμα υψηλή, χωρίς την κουραστική για κάποιους, κάψα του αυγουστιάτικου ήλιου.
Αυτή η εποχή όμως, έχει έξτρα εκπλήξεις, που για τους ανθρώπους της μεγάλης πόλης μοιάζουν με δώρα. Η επαφή με τη φύση (το γύρο κτήμα είναι έκτασης 100 στρεμμάτων) αγκαλιάζει όλες τις αισθήσεις μας, σε ένα γαϊτανάκι δραστηριοτήτων, που μόνο χαρά προσφέρει.
Τώρα είναι η ευκαιρία να βιώσουμε μοναδικές εμπειρίες, από αυτές που μας βιώνονται μια φορά το χρόνο. Ας είναι φέτος, το φθινόπωρο του 2020, αυτή η χρονιά.
Ο ξυλόφουρνος έχει ανάψει και το ζυμωτό ψωμί ετοιμάζεται να βγει, ζεστό και αχνιστό. Νόστιμο. «Η προπύρα είναι το πρώτο ψωμί που βγαίνει από τον φούρνο, πριν μπουν τα καρβέλια και τρώγεται με λάδι, χοντρό αλάτι και ρίγανη» μας είχε πει, σε μια προηγούμενη επίσκεψή μας στο ξενοδοχείο η Ματίνα, η φουρνάρισσα, προσφέροντάς μας το περιούσιο αυτό ψωμί, με τα χέρια της μέσα στο αλεύρι.
Τον Οκτώβριο, που ως γνωστόν η θερμοκρασία της χώρας μας είναι στην πιο ισορροπημένη φάση της, αφού γίνει η ζύμωση του μούστου, αρχίζει η απόσταξη του τσίπουρου στον οθωμανικό άμβυκα του 1890. Το τσίπουρο είναι ιδανικό συνοδευτικό για μικρές γευστικές εκπλήξεις από τον chef του αρχοντικού, ενώ ταιριάζει απόλυτα με τα καραμελωμένα κυδώνια του κτήματος που ψήνονται εκείνη την ώρα στον ξυλόφουρνο. Όποιος έχει δοκιμάσει αυτό το γευστικό ανσάμπλ δεν το ξεχνά ποτέ.
Την ίδια εποχή ξεκινάει και η περίοδος συγκομιδής της ελιάς. Του ιερού και αιώνιου αυτού δέντρου. Τα λιόπανα στρώνονται στον ελαιώνα του κτήματος και οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να μαζέψουν τις ελιές με τα χέρια, τα χτένια και τις λανάρες. Όσοι αντέξουν ε; Δεν είναι και η πιο εύκολη δουλειά. Σίγουρα όμως η σωματική κόπωση και η επαφή με τη γη λειτουργούν λυτρωτικά. Η παραγωγή του αγουρέλαιου στο ιπποκίνητο λιοτρίβι με την παραδοσιακή μέθοδο και η παρασκευή βρώσιμων ελιών ακολουθώντας την απλή συνταγή του αρχοντικού είναι δυο εντυπωσιακές διαδικασίες. Τα οφέλη της κατανάλωσης ελαιόλαδου είναι σε όλους μας γνωστά, πόσο μάλλον εάν είμαστε θεατές της παραγωγής, από τον καρπό στη σταγόνα λαδιού πάνω στο ψωμί μας. Σύνδεση με τη φύση, μια ανάγκη που όλοι έχουμε πλέον, πιο έντονη από ποτέ.
Τα περιβόλια με τα φρέσκα λαχανικά τροφοδοτούν τα δύο εστιατόρια και την ταβέρνα του αρχοντικού και οι γεύσεις παρελαύνουν από τον ουρανίσκο του επισκέπτη σαν μικρά γευστικά θαύματα. Η έννοια της φρεσκάδας και της αγνότητας κατακλύζει τα πρωινά, τα γεύματα και τα δείπνα στο κτήμα.
Περίπατοι στους εντυπωσιακούς κήπους, βόλτες με τα άλογα και απογευματινή «απραξία» -που αγγίζει τα όρια της ευτυχίας-, μια σειρά επιλογών για τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας. Μιας ημέρας που εύχεσαι να είχε παραπάνω από 24 ώρες.
Περισσότερες πληροφορίες:
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
