Όταν η Χρύσα Μασούρου ήταν μικρή η ελληνική τηλεόραση είχε δυο κανάλια όλα κι όλα, ενώ οι ώρες που επιτρεπόταν η παρακολούθησή τους ήταν συγκεκριμένες και κατόπιν γονεϊκής άδειας. Το τετράγωνο αυτό κουτί έμοιαζε με εξωγήινη οντότητα, που μάζευε γύρω του όλη την περιέργεια της οικογένειας, που ένωνε στοργικά όλη τη φαμίλια, όπως ακριβώς το βιώνουν προγενέστερα οι Αντωνόπουλοι στο νέο, πετυχημένο σήριαλ της ΕΡΤ, «Τα καλύτερα μας χρόνια».
Αυτή η σαγηνευτική αύρα της τιβί έκανε τη φαντασία της Χρύσας να φωτίζει το ίδιο ζωηρά με την οθόνη, κάθε φορά που ακουγόταν ο χαρακτηριστικός ήχος της σύνδεσης -πολύ πριν έρθει στα χέρια της το τηλεχειριστήριο.
Μετά, όταν πια μεγάλωσε, βρέθηκε, κυριολεκτικά, μέσα στο τετράγωνο αυτό κουτί. «Προέρχομαι από μία γενιά που έζησε τα πρώτα χρόνια της τηλεόρασης, την αντιλαμβανόμασταν ως ένα μαγικό κουτί, αλλά είχαμε από τους γονείς μας και τον φόβο ότι μας έκανε κακό η συνεχής παρακολούθηση, γι’ αυτό και μας επέτρεπαν να παρακολουθούμε συγκεκριμένες ημέρες και ώρες. Όλη αυτή η “με μέτρο χρήση” της τηλεόρασης ως παιδί, με έκανε να την αγαπήσω ακόμα περισσότερο και να την αποζητώ. Συνειδητά και με μεγάλη χαρά, λοιπόν, ξεκίνησα το 1998 στον ΑΝΤ1 ως σκηνοθέτης ροής» θα πει η ίδια φέρνοντάς μας, σε όσους τουλάχιστον είμαστε της ίδιας γενιάς, εικόνες μιας Ελλάδας ζωηρής και έτοιμης για όλα. Η τηλεόραση μιμούνταν τη ζωή και η ζωή ακολουθούσε μια τρελή πορεία απογείωσης.
Η Χρύσα Μασούρου γεννήθηκε στην Κρήτη, μεγάλωσε στην Αθήνα κι αποφοίτησε από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. «Είμαι χωρισμένη κι έχω έναν δεκαεξάχρονο γιο» προσθέτει.
«Θεωρώ σημαντική στιγμή το ξεκίνημα μου σε ένα νευραλγικό πόστο της τηλεόρασης όπως είναι η ροή και από εκεί και πέρα, το πέρασμα στον Alpha το 2004 με την μεγάλη προσπάθεια ανάκαμψης του καναλιού που κάναμε τότε, αλλά και το 2016 που πρωτομπήκα ως σύμβουλος προγράμματος στην ΕΡΤ. Η ιδέα της ΕΡΤ με την προϊστορία της, με γοήτευε πάντα και ήθελα πολύ να δουλέψω εδώ. Σταθμός, βέβαια, για εμένα είναι και η τωρινή μου θητεία στην ΕΡΤ όπου πραγματικά είμαστε μία δεμένη ομάδα με κοινό όραμα- να γίνει η δημόσια τηλεόραση αυτό που της αξίζει να είναι» θα πει μιλώντας για την καριέρα της.
Σήμερα η τηλεόραση δεν είναι πλέον το μαγικό κουτί που ήταν, δεν είναι ο E.T. που προσγειώθηκε στο σαλόνι μας για να μας κάνει να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, δεν είναι ο κήπος των θαυμάτων με τους μυθικούς ήρωες, μεγαλύτερους από τη ζωή, είναι περισσότερο η ρεαλιστική αντανάκλαση της ζωής, η δίοδος επικοινωνίας με το καθημερινό, καμία φορά και με το τετριμμένο.
«Φέτος βλέπουμε την ελληνική τηλεόραση να ποντάρει πολλά στα ριάλιτι. Η ΕΡΤ γιατί δεν εστιάζει εκεί;» ρωτάω την κ. Μασούρου. Η απάντησή της βάζει το όριο στις επιλογές: «Η αλήθεια είναι ότι η ψυχαγωγία είναι μία μεγάλη βεντάλια που μπορεί να χωρέσει πολλά και διαφορετικά προγράμματα. Στην ΕΡΤ καλούμαστε σαν δημόσιο κανάλι, να πάμε την τηλεόραση ένα βήμα παραπέρα, να υλοποιήσουμε προγράμματα υψηλής αισθητικής, να κάνουμε νέες προτάσεις παρουσιαστών και εκπομπών. Αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε φέτος- ένα πολιτιστικό μαγκαζίνο που δεν υπήρχε στα ελεύθερα κανάλια όπως είναι το «Φλερτ», ένα μουσικό πρόγραμμα που δεν βασίζεται σε ξένο format όπως είναι το «Μουσικό Κουτί», εκπομπές λόγου με συνεντεύξεις όπως «Αυτός και ο Άλλος» και «Σημείο Συνάντησης», ντοκιμαντέρ που επίσης δεν περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα των ελεύθερων καναλιών. Σε αυτό το πλαίσιο και σε αυτήν την προσπάθεια, τα ριάλιτι (ειδικά αυτά που περιέχουν εγκλεισμό) δεν ταιριάζουν στην ΕΡΤ».
Η ΕΡΤ, ευτυχώς, δε θεοποιεί το συνηθισμένο αλλά ούτε δαιμονοποιεί τον μέσο όρο. Επιμένει στην αξία της ποιότητας, με την κλασική έννοια, με ταινίες για σινεφίλ ψυχές και ντοκιμαντέρ για μελετημένους. Από την άλλη, τρία νέα σήριαλ, «Η Τούρτα της μαμάς», το «Χαιρέτα μου τον πλάτανο» και «Τα καλύτερά μας χρόνια» μπαίνουν δυναμικά στο παιγνίδι διεκδικώντας και κερδίζοντας θέση από την πολυπόθητη πίτα της τηλεθέασης, φέρνοντας το κανάλι ξανά στο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της καθημερινής συνήθειας.
Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να περάσουμε το μήνυμα ότι η ΕΡΤ πρέπει και οφείλει να στοχεύει στα καλύτερα τηλεοπτικά προϊόντα, στους καλύτερους συντελεστές, σε μία υψηλή αισθητική και ποιότητα παραγωγής.
-Είδαμε μια νέα ΕΡΤ, φέτος, με παραγωγές και σήριαλ που θυμίζουν καλές εποχές της τηλεόρασης. Πόσο δύσκολο ήταν να πραγματοποιηθεί αυτή η αλλαγή;
Η προσπάθεια που φάνηκε φέτος από την ΕΡΤ έχει ξεκινήσει από την περσινή χρονιά. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να περάσουμε το μήνυμα ότι η ΕΡΤ πρέπει και οφείλει να στοχεύει στα καλύτερα τηλεοπτικά προϊόντα, στους καλύτερους συντελεστές, σε μία υψηλή αισθητική και ποιότητα παραγωγής. Υπήρχε στην αρχή μία διάχυτη επιφύλαξη στους εργαζομένους η οποία θεωρώ ότι οφειλόταν και στην απογοήτευσή τους για τις επιλογές που γίνονταν τα τελευταία χρόνια . Μόλις, όμως, μαζί με όλες τις προσπάθειες ανασυγκρότησης που έγιναν από την Διοίκηση και σε άλλα επίπεδα (νέο οργανόγραμμα, τεχνολογική αναβάθμιση, δημιουργία του Ertflix, προσέλκυση έμπειρων στελεχών από την αγορά, κλπ) αρχίσαμε να αναβαθμίζουμε και το πρόγραμμα, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ όχι μόνο αγκάλιασαν, αλλά και βοήθησαν καθοριστικά την νέα αυτή προσπάθεια.
-Ποιος είναι ο στόχος σας για την ΕΡΤ στην πορεία;
Θα σας απαντήσω χωρίς σκέψη με το σλόγκαν της φετινής μας καμπάνιας, «Κάθε μέρα να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας». Να πιστέψουμε όλοι μαζί ότι μπορούμε να γινόμαστε κάθε μέρα και καλύτεροι και να το αποδεικνύουμε με τη δουλειά και τις επιλογές μας. Οι τηλεθεατές αυτό εισέπραξαν και επιβράβευσαν φέτος στην ΕΡΤ και θέλουμε η προσπάθειά μας να έχει συνέχεια και συνέπεια. Άρα, συνεχίζουμε να επενδύουμε σε αξιόλογες σειρές μυθοπλασίας.
Κι εδώ, στο σημείο αυτό, έρχεται η υπενθύμιση του άλλου δυνατού και καθιερωμένου μέσου, του ίντερνετ. Του διαδικτυακού θεού, που κοντράρει άλλοτε με σοβαρό και ουσιστικό κι άλλοτε με ερασιτεχνικό, συντεχνιακό ή χαμηλής αισθητικής τρόπο τον χαρακτήρα της έννοιας «παρακολούθηση» και «ζάπινγκ». Ο κόσμος αλλάζει και μαζί του η τηλεόραση.
-Υπάρχουν άλλες ελευθερίες στο διαδίκτυο; Άλλες φόρμες;
Στο διαδίκτυο υπάρχει σίγουρα η έλλειψη οριοθέτησης ημερών και ωρών σε σχέση με το περιεχόμενο, όπως έχει οριστεί από το ΕΣΡ. Η τηλεόραση οφείλει να συμμορφώνεται με αυτές τις οδηγίες. Από εκεί και πέρα, δεν θεωρώ ότι είναι διαφορετική η ελευθερία που έχει- ή θα έπρεπε να έχει- η παραδοσιακή τηλεόραση σε αντιδιαστολή με το διαδίκτυο. Το τηλεοπτικό προϊόν οφείλει να είναι άρτιο και μίας συγκεκριμένης αισθητικής, όπου κι αν προσφέρεται.
-Τι έχει αλλάξει στην τηλεόραση με την γιγάντωση του ίντερνετ;
Βασικά άλλαξε ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι τηλεθεατές το τηλεοπτικό προϊόν. Εκτέθηκαν σε έναν πιο άμεσο και γρήγορο ρυθμό πληροφόρησης και ψυχαγωγίας, οπότε άλλαξε ο ρυθμός της τηλεόρασης, περάσαμε σε πιο γρήγορα τηλεοπτικά ερεθίσματα και σε ακόμα γρηγορότερους ρυθμούς πρόσληψης η οποία μάλιστα είναι «κατά παραγγελία» πια.
-Που διαφέρει η τηλεόραση του διαδικτύου από την παραδοσιακή τηλεόραση;
Η βασική διαφορά τους δεν είναι στο περιεχόμενο κατά κύριο λόγο, αλλά στον τρόπο πρόσβασης από την μεριά του τηλεθεατή. Η παραδοσιακή τηλεόραση βασίζεται κατ’ εξοχήν στο τηλεοπτικό ραντεβού. Στην διαδικτυακή τηλεόραση ο τηλεθεατής βλέπει τα προγράμματα όταν ο ίδιος το θελήσει. Κάνει, ουσιαστικά, από μόνος του προγραμματισμό. Επίσης, άλλαξε και ο ρυθμός που παρακολουθεί. Στην παραδοσιακή, γραμμική τηλεόραση βλέπει ένα μέχρι πέντε το πολύ επεισόδια μίας σειράς μέσα στην εβδομάδα, ενώ διαδικτυακά ή και στη μεγάλη οθόνη αν -για παράδειγμα μπει στο Ertflix- μπορεί να αποφασίσει να δει πέντε επεισόδια μέσα σε πέντε ώρες, να κάνει binge-watching, όπως ονομάστηκε διεθνώς.
Ένας άντρας, όταν αντιδρά σε μία απόφαση ανωτέρου του, είναι δυναμικός -μία γυναίκα είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων «γκρινιάρα» και στην χειρότερη «υστερική».
Η Χρύσα Μασούρου, έχοντας δοκιμαστεί όλα αυτά τα χρόνια σε πολλές θέσεις, γνωρίζοντας το αντικείμενο της σε βάθος, έχοντας κάνει και η ίδια ροή, είναι σε θέση να αφουγκράζεται τα καλέσματα της εποχής ώστε να βοηθήσει στην υλοποίηση τηλεοπτικών προϊόντων με ουσία. Άλλωστε όλοι, ακόμα και οι άνθρωποι της τηλεόρασης, έχουν ανάγκη από εκπομπές-συνοδοιπόρους στη ζωή. Όλοι έχουμε κατά καιρούς απαντήσει με ατάκες-σλόγκαν από ελληνικά σήριαλ και όλοι αναζητάμε να «κολλήσουμε» με κάτι σημαντικό την ώρα που χαλαρώνουμε στον καναπέ αποφορτίζοντας τις μπαταρίες.
«Έχετε αντιμετωπίσει σεξισμό από συναδέλφους σας;» ρωτάω γνωρίζοντας τον βαθμό δυσκολίας που έχει να αντιμετωπίσει μία γυναίκα που ανεβαίνει τα σκαλιά της επιτυχίας, μιας και η προκατάληψη καλά κρατεί ακόμα και εν έτει 2020. «Φυσικά, όχι ακρότητες, αλλά ειδικά τα πρώτα χρόνια που μπήκα στον χώρο, παρατηρούσα διαφορετικές αντιδράσεις επειδή ήμουν γυναίκα. Ένας άντρας, όταν αντιδρά σε μία απόφαση ανωτέρου του, είναι δυναμικός -μία γυναίκα είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων «γκρινιάρα» και στην χειρότερη «υστερική». Αυτές τις αντιδράσεις τις αντιμετώπιζα πάντα με σθένος και, πολλές φορές, έχοντας άγνοια κινδύνου, αλλά δεν το μετανιώνω» θα σχολιάσει η Χρύσα.
-Πόσες ώρες δουλεύετε καθημερινά και πώς βρίσκετε την ισορροπία ανάμεσα στην καριέρα και τις απαιτήσεις της μητρότητας;
Δουλεύω πολλές ώρες αλλά δεν τις μετρώ γιατί αισθάνομαι τυχερή που κάνω μία δουλειά που αγαπώ πολύ. Σπανίως κοιτώ το ρολόι στη δουλειά μου, όταν δεν έχω ραντεβού. Από την άλλη, πιστεύω στον ποιοτικό χρόνο που περνάμε με τα παιδιά μας και πάντα φροντίζω να βρίσκω χρόνο για εμένα και τον γιο μου.
-Η Μισέλ Ομπάμα είχε πει ότι οι γυναίκες δεν μπορούμε να είμαστε καλές στα πάντα εννοώντας ότι έχουμε επωμιστεί πολλούς ρόλους και πολλές ενοχές. Συμφωνείτε;
Πολλοί ή λίγοι οι ρόλοι, εμείς τους διεκδικήσαμε και τους επιλέξαμε. Σημασία έχει να παίρνουμε χαρά μέσα από τον κάθε ρόλο που αναλαμβάνουμε, όχι να νιώθουμε βάρος, χρέος ή ενοχές ότι δεν είμαστε αρκετά καλές.
Ξαναγυρίζοντας στην τηλεόραση θα θυμηθώ μια φράση του ζωγράφου Ντέιβιντ Χόκνεϊ: «Η τηλεόραση είναι ένα μεγάλο κολάζ, υπάρχουν τόσα πολλά κανάλια που το να μετακινούμαστε μέσα σε αυτά είναι σαν να σχηματίζουμε το δικό μας, προσωπικό κολάζ. Υπό αυτήν την έννοια, όλοι βλέπουμε κάτι ελαφρώς διαφορετικό».
«Όλοι είμαστε αυτό το κολάζ που βλέπουμε» θα συμπληρώσω.
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
