«Είμαι επικίνδυνη όταν σαν μητέρα γεννάω παιδιά μετέωρα»: Το ποστ της Σοφίας Φιλιππίδου

Είμαι επικίνδυνη... γιατί φοβάμαι πως τα νέα κουτάκια που ετοιμάζονται για να βάλουμε μέσα τις διαφορετικότητες είναι μια νέα παγίδα.

Τι έγινε με τη διακήρυξη του '48 για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία, την ισότητα, την αξιοπρέπεια και την αναγνώριση της διαφορετικότητας; Γιατί πρέπει σήμερα να αποδείξουμε πως οι διαφορετικότητες είναι άνθρωποι; Ποιος έβαλε στο περιθώριο τους «διαφορετικούς»; Όλοι θυμόμαστε τους αγώνες του '20 στην Αμερική, τον Μάη του '68, το φεμινιστικό κίνημα που άλλαξε οριστικά τη θέση της γυναίκας.

Αν εξαιρέσουμε τη μεγάλη μάζα που πολτοποιήθηκε στα εργοστάσια, οι «πετυχημένες» γυναίκες, ανεξαρτήτως βιολογικού φύλου, με τη θέλησή τους, δημιούργησαν το μοντέλο της δυναμικής, χειραφετημένης, μοντέρνας γυναίκας που μιμείται τον «πετυχημένο» άντρα: καπνίζει, πίνει, γλεντάει, αλλάζει συντρόφους σαν τα πουκάμισα και έχει δικαίωμα στην αιώνια ομορφιά, γι’ αυτό καταφεύγει ευχαρίστως στην πλαστική χειρουργική για να είναι πάντα «νέα» και επιθυμητή. Σε κάποιες περιπτώσεις εξουσιάζει την οικογένεια, τους υπαλλήλους της, τον άντρα της και σε άλλες -και προς τιμήν της- κυβερνάει τον κόσμο.

Η γυναίκα επιστήμων, η αγρότισσα, η ποιήτρια, η νοικοκυρά, η φτωχιά, η διαφορετική, η άλλη, «η ξένη» -εκτός των εξαιρέσεων που επιβραβεύονται- έμεινε στη σκιά και πάντως δε δημιούργησε μόδα: δεν είναι πρότυπο, δεν γοητεύει -πάρα ελάχιστους- δεν «πουλάει», δεν έχει λόγο!

Αλλά, και με τους άντρες -ανεξαρτήτως φύλου- το πρότυπο είναι ο «πετυχημένος», αυτός που είναι σε κάποια διευθυντική θέση ή ο ματσό, που συνοδεύει το μοντέλο ή τα τεκνά... που έχει μεγάλο κότερο, ακριβό αμάξι. Και σ' αυτή την περίπτωση περιθωριοποιήθηκε ο εργάτης, ο επιστήμων, ο ποιητής, ο δάσκαλος, ο τεχνίτης, ο οικοδόμος, ο α-σχημος, ο κοντός, ο ανάπηρος, ο πρόσφυγας «ο ξένος», ο άλλος!

Σήμερα δημιουργήθηκε ένας νεολογισμός για να εκφράσει αυτό που αισθάνεται ότι είναι κάθε άνθρωπος, όσον αφορά το φύλο του, και έχουν γίνει μικρές ομάδες διαφορετικοτήτων με διεκδικήσεις ισότητας. Πολύ ωραία. Αλλά ίσοι με ποιους; Με τους αδικημένους διαφορετικούς και περιθωριακούς όλου του κόσμου ή με τις «πετυχημένες» γυναίκες και με τους «πετυχημένους» άντρες, όλων των φύλων, που είναι οι κυρίαρχες ανταγωνιστικές μεγάλες ομάδες - ας το ξεκαθαρίσουμε να ξέρουμε γιατί αγωνιζόμαστε.

Είμαι επικίνδυνη, λοιπόν, γιατί δημιούργησα προς όφελός μου και για το συμφέρον μου ένα χάος και έχασα το μέτρο. Μου διέφυγε η απλή αλήθεια πως η δικαιοσύνη, η ισότητα, η ελευθερία, η ανεξαρτησία, η αλλαγή έρχονται -αν έρθουν- εκ των έσω, αρχίζοντας από το σχολείο, όπου έπρεπε να μου μαθαίνουν ότι πρώτα δίνω τον αγώνα αναγνώρισης και γνώσης του εαυτού μου, εργάζομαι πάνω στην καλλιέργεια των χαρισμάτων μου και των δεξιοτήτων μου. Αρχίζω να γίνομαι, σιγά-σιγά, κάτι με γνώμονα αυτό που ήμουν όταν γεννήθηκα ή αυτό που ήμουν προορισμένη να γίνω βάσει των προδιαγραφών μου, του περιβάλλοντος, των κλίσεών μου, του χαρακτήρα, του φύλου μου, της τύχης μου.

Δεν προσπαθώ να γίνω άλλη -ένας ρόλος- ή να μιμηθώ ένα ίνδαλμα, αλλά να εξελίξω αυτό που είμαι και να γίνω καλύτερη. Μαθαίνω τα δικαιώματά μου. Διαβάζω! Αντιστέκομαι στην αγορά που επιδιώκει την ομοιομορφία και προμοτάρει τον πετυχημένο καταναλωτή. Ελευθερώνω τον εαυτό μου από το βάρος της συσσώρευσης πλούτου και αγωνίζομαι μόνη μου για μένα: να αλλάξω το καταρρέον σύστημα της οικογένειας που στηρίζεται πάνω στο ψέμα, στην υποκρισία, στη συνήθεια, στο συμφέρον και στην άσκηση βίας.

Αλλιώς, το γκρεμίζω και αρχίζω να χτίζω για το μέλλον μια νέα εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη μεταξύ ανδρός, γυναικός και όλων των άλλων φύλων. Αντιστέκομαι στις δυνάμεις που με σπρώχνουν να φτιάξω μια νέα «οικογένεια» πάνω στα αποτυχημένα πρότυπα: νύφη-γαμπρός, δεξίωση, δικά μου παιδιά, σπίτι με δάνειο κ.λπ. Αρχίζω με σύνεση και γνώση να χτίσω μ' έναν άνθρωπο-σύντροφο-συνεργάτη μια σχέση φιλίας, με συνείδηση ότι ένας αληθινός δεσμός φτιάχνεται μέσα στο χρόνο με κόπο και με θυσίες.

Είμαι επικίνδυνη όταν σαν μητέρα γεννάω παιδιά μετέωρα: χωρίς ρίζες, καταγωγή, καταβολές, παράδοση, παρελθόν, ιστορία της ανθρωπότητας, και επιπλέον τα μαθαίνω ότι ο κόσμος τους ανήκει γιατί είναι ημίθεοι πρίγκιπες και βασιλοπούλες, δηλαδή γεννημένοι για να εξουσιάζουν και να έχουν δούλους.

Είμαι επικίνδυνη όταν υπονομεύω την καλύτερη συνάδελφό μου στη δουλειά για να εξουσιάζω τις κατώτερες μου, ενώ κλέβω τις ιδέες της με τη χυδαία δικαιολογία ότι αυτηνής της τις χαρίζει ο θεός!

Είμαι επικίνδυνη, τέλος, γιατί προσπαθώ να μη μπω στο κουτάκι στο οποίο θέλει να με βάλει η πολιτική, η πολιτιστική και η διαφημιστική εξουσία μαζικά για να με ελέγχει.

Δείτε την ανάρτησή της:

Είμαι Επικίνδυνη / Συλλογικό

100 μοναδικές ιστορίες. 100 επικίνδυνες μαρτυρίες. 100 γυναίκες τόλμησαν να ξεκινήσουν από την ίδια αφετηρία, με τη φράση «Είμαι επικίνδυνη», και η καθεμία να φωτίσει μια διαφορετική πλευρά των όσων βιώνουν οι γυναίκες στην Ελλάδα του σήμερα.

Οι ιστορίες τους θα εμπνεύσουν, θα προκαλέσουν και τελικά θα αφυπνίσουν, σε μια χώρα στην οποία τόσες γυναίκες διαπρέπουν καθημερινά παρά τις αντιξοότητες.

Τα συγγραφικά δικαιώματα από την πώληση του βιβλίου θα διατεθούν για την αρωγή οργανισμών που υποστηρίζουν τις κακοποιημένες γυναίκες.

Το βιβλίο αποτελεί μία πρωτοβουλία της Women Act σε συνεργασία με την αθηΝΕΑ και με την υποστήριξη του Women on Top.

Περισσότερα για το βιβλίο μπορείτε να δείτε εδώ.

Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram