Η εμφάνιση της μίνι φούστας (mini-skirt) θεωρήθηκε μία ακόμη ανατρεπτική πράξη, από τις πολλές που έφερε η δεκαετία του '60. Το μίνι εκδημοκρατικοποίησε τη μόδα, απελευθέρωσε τη γυναίκα και προκάλεσε τα πρώτα "εγκεφαλικά" στους άνδρες. Τα συντηρητικά πνεύματα αντέδρασαν έντονα στην αρχή, αλλά στο τέλος υποκλήθηκαν στη νέα μόδα.
Μίνι μια...αρχαία ιστορία
Το μίνι δεν είναι ανακάλυψη της δεκαετίας του '60. Μινιφορούσες υπήρχαν στην Αρχαία Σπάρτη ("φαινομηρίδες"), σε φυλές της Κίνας και της Αφρικής από τα μεσαιωνικά χρόνια. Κάποιοι ιστορικοί της μόδας εντάσσουν και την ένδοξη φουστανέλα στην κατηγορία του μίνι. Το 1926 η αμερικανίδα τραγουδίστρια Ζοζεφίν Μπέικερ τόλμησε να εμφανισθεί σε κλαμπ του Παρισιού μ’ ένα καυτό μίνι, φτιαγμένο από μπανάνες. Τη δεκαετία του '50 μπορούσε να δει κάποιος μινιφορούσες σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, στα γήπεδα του τένις και στα παγοδρόμια. Μίνι φορούσαν επίσης οι χορεύτριες και οι τσιρλίντερς.
Η μητέρα της μίνι φούστας
Η ονομασία μίνι προέρχεται από το αγαπημένο αυτοκίνητο μάρκας Μίνι Κούπερ της αγγλίδας σχεδιάστριας και επιχειρηματία Μαίρη Κουάντ, η οποία ήταν και η πρώτη που άρχισε να πειραματίζεται με τα μήκη της φούστας. Η ίδια διατηρούσε την μπουτίκ Bazaar στο Τσέλσι του Λονδίνου και έφερε τη στιλιστική ανατροπή. Η ληξιαρχική πράξη γέννησης του μίνι θεωρείται η 10η Ιουλίου 1964, όταν η 30χρονη Κουάντ παρουσίασε την πρώτη της ολοκληρωμένη της κολεξιόν με μίνι φούστες και προκάλεσε μεγάλο θόρυβο στον κόσμο της μόδας.
Επιδίωξη της Κουάντ ήταν να φτιάξει ένα πρακτικό και συνάμα απελευθερωτικό ρούχο που "θα επιτέπει σε κάθε γυναίκα να τρέξει για να προλάβει το λεωφορείο", όπως χαρακτηριστικά έλεγε η σχεδιάστρια. Η ίδια αναγνωρίζει ότι το μίνι το ανακάλυψαν οι πελάτισσές της. "Έρχονταν στο μαγαζί για να προβάρουν μια φούστα και μου έλεγαν να την κάνω όλο και πιο κοντή". Την πατρότητα του μίνι διεκδίκησαν και διεκδικούν ακόμη δύο σχεδιαστές, ο Γάλλος Αντρέ Κουρέζ και ο Βρετανός Τζον Μπέιτς.
Τη δεκαετία του '70 η βιομηχανία της μόδας ξαναγύρισε στα πιο μακριά φορέματα, το μίντι και το μάξι, αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του '80 το μίνι επέστρεψε δυναμικά. Το μόνο που αμφισβητεί την κυριαρχία του στις μέρες μας είναι το "καυτό σορτς" (hot pants), δημιουργία κι αυτό της Μαίρης Κουάντ από τη δεκαετία του '60.
Όταν το μίνι στην Ελλάδα έφερε απαγορεύσεις
Στη χώρα μας στις αρχές Μαρτίου του 1926 με διαταγή του δικτάτορα Θεόδωρου Πάγκαλου απαγορεύτηκε στις γυναίκες να φοράνε μίνι φούστα και η άκρη του υφάσματος θα έπρεπε να απέχει 30 εκατοστά από το έδαφος.
Για την εφαρμογή της διαταγής, οι αστυνομικοί είχαν μεζούρες, για να διαπιστώσουν εάν η κάθε γυναίκα που κυκλοφορούσε στους δρόμους ήταν στο πλαίσιο της νομιμότητας. Σύντομα έγινε και η πρώτη σύλληψη, μιας 22χρονης κοπέλας, που είχε παραβιάσει τον νόμο – κατά 8 ολόκληρα εκατοστά. Μέχρι και η χούντα προσπάθησε δια του Στυλιανού Παττακού να απαγορεύσει το μίνι, αλλά πολύ γρήγορα αναγνώρισε το μάταιο της προσπάθειάς της. Η μίνι φούστα είχε γίνει καθεστώς.
Την δεκαετία του ’70 η βιομηχανία της μόδας ξαναγύρισε στα πιο μακριά φορέματα, το μίντι και το μάξι, αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 η μίνι φούστα επέστρεψε δυναμικά. Για μνα παραμείνει για πάντα.
