1. Κάνεις τον σταυρό σου συνοδευτικά της φράσης «μη χειρότερα». Εντάξει, δεχόμαστε ότι ο μιμητισμός είναι μέρος της εξελικτικής διαδικασίας, αλλά το χριστιανικό ντεσού ασορτί με την προϊστορική έκφραση απορίας δεν κολακεύει το λόγο. Εάν κοτσάρεις δε και το «παιδάκι μου», δηλαδή «μη χειρότερα, παιδάκι μου», τότε έχασες κάθε αξιοπιστία φρεσκάδας.
2. Λες ο «σύζυγος μου» και όχι ο «σύντροφός μου». Να μη σου πούμε καλύτερα ποιες γυναίκες χρησιμοποιούν αυτόν τον χαρακτηρισμό αποκατάστασης. Οι ίδιες που δεν θα έβαφαν ποτέ ροζ τα μαλλιά τους.
3. Η προσφώνηση «χριστιανέ μου». Ναι, είμαστε αρκετοί, αν όχι όλοι οι Έλληνες, χριστιανοί ορθόδοξοι, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα αποκαλούμε ο ένας τον άλλο με το επίσημο θρήσκευμά μας. Δηλαδή οι προτεστάντες λένε ο ένας τον άλλο «προτεστάντη μου»; Παλιοσυνήθειες γλωσσοτεχνικές που καλό θα ήταν να ξεφορτωθούμε asap.
4. Η φράση αλλά και η πράξη «χτύπα ξύλο». Μία συνήθεια που συναντάται στα μεσημεριανά γκοσιπάδικα, στα απογευματινά τσάγια με τη γειτόνισσα και στα μεταμεσονύκτια μοιρολόγια.
5. Αναρωτιέσαι «γιατί δεν παίζει» και όχι «γιατί δεν λειτουργεί». Παράδειγμα: «γιατί δεν παίζει το κινητό μου;». Εάν το λέτε για πλάκα, για να δώσετε έναν χιουμοριστικό τόνο χιπστερισμού στο λόγο σας οκέι. Εάν όμως σας ξέφυγε και τώρα δαγκώνεστε, πολύ καλά κάνετε. Συνεχίστε να δαγκώνεστε.
6. Χρησιμοποιείς όλο και πιο συχνά την ατάκα «μα, δε βρήκα τίποτα στα Zara». Σοβαρή ένδειξη λανθασμένης πορείας ενηλικίωσης. Το Zara και το κάθε Zara βρίσκεται εκεί για να βρεις τη σύγχρονη στολή σου, τη φορεσιά που θα σε δείχνει σαν δροσερό, χνουδωτό ροδάκινο και όχι σαν μπαγιάτικη, προχθεσινή τυρόπιτα.
7. Συνηθίζεις να κλείνεις το τηλέφωνο λέγοντας «να προσέχεις». Έχει αποδειχθεί ότι η ανησυχία είναι ευθέως ανάλογη της ηλικίας. Όσο μεγαλώνουμε τόσο ανησυχούμε. Οι μαμάδες μας ανησυχούν πολύ, για όλα. Ίσως -σίγουρα, ναι-, να είμαστε σαν τις μαμάδες μας.
8. Λες πολύ πιο εύκολα «σ' αγαπώ». Θυμάσαι τον εαυτό σου στα 18 να λέει «σ' αγαπώ»; Κι αν ναι, θυμάσαι να σου γυρίζουν πίσω το συναίσθημα, με τη φράση «κι εγώ μωρό μου»; Δυστυχώς ή ευτυχώς η ανταποδοτικότητα της αγάπης είναι ενήλικη συνήθεια. Ευτυχώς.
9. Ξεκινάς συχνά-πυκνά τις προτάσεις σου με το «θυμάμαι». Η αναπόληση ποτέ δεν μύριζε νιότη. Ούτε το τελευταίο άρωμα του Balenciaga.
10. Βάζεις την ταμπέλα «σαχλαμάρα» σε ό,τι δεν καταλαβαίνεις. Και παραδόξως έχεις αρχίσει και δεν καταλαβαίνεις πολλά από τα τεκταινόμενα της εποχής. Δεν καταλαβαίνεις τις μπλόγκερς και την εξουσία τους, δεν καταλαβαίνεις το φλερτ στο Snapchat, ούτε το ίδιο το Snapchat, δεν καταλαβαίνεις τα ακρωνύμια τύπου FOGO και FOMO και τη μεταξύ τους διαφορά, δεν καταλαβαίνεις τι εννοεί ο ποιητής. Και το χειρότερο αυτού είναι ότι χρησιμοποιείς της φράση «τι εννοεί ο ποιητής» σαν ψωμοτύρι.