Το Φεστιβάλ Πριμαρόλια επιστρέφει για τέταρτη χρονιά στο Αίγιο και ενεργοποιεί έναν ακόμη εμβληματικό χώρο – τον παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό.
Από το 2019, το Φεστιβάλ Πριμαρόλια χαρακτηρίζεται από έναν νομαδικό χαρακτήρα, αλλάζοντας τοποθεσίες κατά μήκος της ιστορικής παραλιακής ζώνης του Αιγίου. Χαράσσει τροχιές δημιουργίας και λειτουργεί την ίδια στιγμή ως πλατφόρμα συνάντησης πολλαπλών τροχιών και συναντήσεων καλλιτεχνών, ερευνητών, οργανισμών και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Κατά μήκος της παραλιακής ζώνης του Αιγίου τα ίχνη από μία άλλη εποχή, αυτή της μαύρης σταφίδας και του πλούτου που έφερε μαζί της, είναι εμφανή.
Το Φεστιβάλ Πριμαρόλια επιστρέφει!
Από τις 3 έως 11 Σεπτεμβρίου 2022 παρουσιάζει στον παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό Αιγίου πρωτότυπες δράσεις στις συγκλίσεις σύγχρονης τέχνης, προφορικής ιστορίας και ταυτότητας τόπου, με κορωνίδα την έκθεση σύγχρονης τέχνης με νέα πρωτότυπα έργα με αφετηρία την έννοια του ορίου ως κοινωνική, πολιτική, συμβολική και επιτελεστική αναφορά μιας εποχής μεταιχμιακού χαρακτήρα όπως η σταφιδική κρίση, ο ερχομός του τρένου αλλά και η σημερινή πανδημική εποχή όπου το όριο, η απόσταση, τα σύνορα και η κινητικότητα αποτελούν έννοιες προς αναθεώρηση.
"Πού πηγαίνουμε από εδώ;"
H φετινή έκθεση σύγχρονης τέχνης με τίτλο WHERE DO WE GO FROM HERE, με την χορηγίαυποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, σε επιμέλεια των εικαστικών Νάνσυ Χαριτωνίδου και Βασίλη Ψαρρά, υποδέχεται έξι εικαστικούς καλλιτέχνες: Αλεξάνδρου Βασίλης, Βορριάς Παναγιώτης, Ζέρβα Μπέττυ, Μπασδέκη Ευαγγελία, Τηλιγάδης Κωνσταντίνος-Σιτορέγκο Ανδρέας (ομάδα "Heimer & Alz”).
Οι επιμελητές και οι καλλιτέχνες εμπνέονται από τις ποιητικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικουμενικές προεκτάσεις της έννοιας του ορίου. Στην αρχαία Ρώμη, ο Terminus λατρεύτηκε ως θεός των ορίων – με μια πέτρα ως σημάδι οριοθέτησης της ιδιοκτησίας, του εδαφικού φέρνοντας ισορροπία μεταξύ ανθρώπων αλλά και μια σιωπηλή πυξίδα για τον ταξιδιώτη. Ο παλαιός σιδηροδρομικός σταθμός Αιγίου επαναπροσεγγίζεται ως ένα διευρυμένο επιμελητικό πείραμα: χώροι μετάβασης, αναμονής, αποχωρισμού και επανένωσης συνυφαίνονται με νέα πρωτότυπα έργα των καλλιτεχνών ως in situ σχόλια, στις συγκλίσεις της performance art, των εγκαταστάσεων και των νέων μέσων, αναδεικνύοντας κατώφλια εμπειρίας σε έναν σταθμό-μεταφορά για μια εποχή, μια κοινωνία και την ανθρώπινη ύπαρξη.
Τροχιές, ιστορίες και ταξίδια προς αναζήτηση του επόμενου τόπου και βήματος – τροχιές παράλληλες και τεμνόμενες δημιουργούν το έρμα για καλλιτεχνική δημιουργία. "Πού πηγαίνουμε από εδώ;" ένα ερώτημα κατεύθυνσης, ταξιδιού και αναθεώρησης για το επόμενο βήμα.
Κι ένας... σταφιδαπόστολος
Η έμφαση του οργανισμού Πριμαρόλια και στην προφορική ιστορία της μαύρης σταφίδας, παράγει ακόμα ένα δημιουργικό αποτέλεσμα της Προφορικής ιστορίας, ενεργοποιώντας το δωμάτιο του σταθμάρχη ως ένα μέρος πολυμεσικής αφήγησης και in situ εγκατάστασης με τίτλο "ΌΤΑΝ Ο ΣΤΑΘΜΑΡΧΗΣ ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΟΝ ΣΤΑΦΙΔΑΠΟΣΤΟΛΟ", με θραύσματα προφορικών ιστοριών, σταφιδικών αντικειμένων και βιβλιογραφίας που αναδεικνύουν προσωπικές και συλλογικές τροχιές του καρπού από την Πελοπόννησο στο εξωτερικό. Μια εν εξελίξει συνεργασία του οργανισμού με την Ομάδα Προφορικής Ιστορίας για την Μαύρη Σταφίδα (ΟΠΙ-ΜΑΣ), την Ένωση Προφορικής Ιστορίας και το ΠΜΣ Δημόσια Ιστορία του ΕΑΠ.
Περισσότερα για το Φεστιβάλ Πριμαρόλια μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα του.
