Λένε πως η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες. Ίσως πάλι απλά να σου αφήνει χρόνο για να σκεφτείς. Κι αν σκεφτείς καλά, δεν μπορεί, όλο και κάποια καλή ιδέα θα προκύψει! Η ιδέα η καλή για τον Νίκο Χριστοδουλάκη και τον Νίκο Οικονομάκη ήρθε τον Ιούλιο του 2015. Μια νύχτα, μέσα στα capital controls, μετά από μια ημέρα πλήρους απραξίας, γράφει η δημοσιογράφος Ελένη Σταυρουλάκη για το neakriti.gr
Ο Νίκος Χριστοδουλάκης είναι έμπορος ειδών κομμωτικής, ενώ ο Νίκος Οικονομάκης κομμωτής. Το "μαύρο" καλοκαίρι του 2015 τόσο το εμπόριο, όσο και οι υπηρεσίες, είχαν πιάσει πάτο. Με τις τράπεζες κλειστές και την αγοραστική κίνηση στο ναδίρ, οι δύο φίλοι δεν είχαν καθόλου δουλειά, αλλά είχαν άφθονο χρόνο...
Ξαπλωμένος στον καναπέ του, ο Νίκος Χριστοδουλάκης "σκότωνε την ώρα του" σερφάροντας στο ίντερνετ.
Την προσοχή του αιχμαλώτισε μια ντιζαϊνάτη ποδιά και στο μυαλό του ήταν έτοιμη κιόλας η ιδέα: Rasso exlusive workware!
Την επόμενη ημέρα κιόλας κανόνισε συνάντηση με το συνέταιρό του.
Ο Νίκος Οικονομάκης έγινε κοινωνός μιας ιδέας που ξέφευγε από το εμπόριο και τις υπηρεσίες. Μιας ιδέας που στρεφόταν στην παραγωγή, την οποία τόση πολλή ανάγκη έχει η Ελλάδα της κρίσης. Το σχέδιο ήταν απλό. Θα έφτιαχναν με τα χεράκια τους ποδιές εργασίας, τις οποίες θα προωθούσαν οι ίδιοι σε κομμωτήρια και σε καφετέριες.
Διαφοροποιώντας το προϊόν τους, ώστε να μπορούν να ορίζουν τις τιμές τους, αποφασίζουν να ράψουν ποδιές που θα σχεδιάζουν μόνοι τους. Ποδιές μοδάτες, οι οποίες όμως θα είναι και χρηστικές, γι' αυτό και πάνω στα υφάσματα θα υπάρχουν δερμάτινες θήκες, ειδικές για τον εξοπλισμό είτε του κομμωτή, είτε του μπαρίστα...
Η μοναδικότητα του προϊόντος ανεβάζει το κόστος κατακόρυφα, οπότε οι δύο συνεργάτες αποφασίζουν να στραφούν και στην αγορά του εξωτερικού, ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητες επιτυχίας του εγχειρήματος. Από την ημέρα εκείνη και μετά σηκώνουν τα μανίκια και πέφτουν με τα μούτρα στη δουλειά.
Αρχίζουν με την επιλογή των υλικών. Μυούνται στα μυστικά της επεξεργασίας του δέρματος και αντιμετωπίζουν προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη βιωσιμότητα των ελληνικών μικρομεσαίων καταστημάτων εμπορίας υφασμάτων. Χαρακτηριστικότερο αυτών είναι η αδυναμία τους να προμηθεύσουν τη Rasso exlusive workware με δεύτερο ή τρίτο τόπι από το ίδιο ύφασμα, διότι απλά κανείς πλέον δε στοκάρει εμπόρευμα.
Ταυτόχρονα, ο Νίκος Χριστοδουλάκης έχει ετοιμάσει σε πατρόν το πρώτο σχέδιο και η μοδίστρα γιαγιά του Βικτωρία από τις Γωνιές Μαλεβιζίου γαζώνει το πρώτο δείγμα
Η σοφίτα πάνω από το σπίτι του Νίκου Οικονομάκη στην Αμμουδάρα Γαζίου μετατρέπεται σε εργαστήριο. Οι δύο συνεργάτες δουλεύουν πυρετωδώς, προκειμένου να ετοιμάσουν τα δείγματα που θα παρουσιάσουν σε εξειδικευμένη έκθεση κομμωτικής, η οποία θα λάμβανε χώρα στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2015. Είχε προηγηθεί το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους η πρώτη παραγγελία δύο ποδιών από κομμωτήριο στον Πλατανιά Χανίων.
Η ανέλπιστη παραγγελία, χωρίς καν η ιδιοκτήτρια του κομμωτηρίου να έχει δει δείγμα δουλειάς, ανύψωσε το ηθικό τους, ενώ η καλή ανταπόκριση που υπήρξε στην έκθεση της Αθήνας τούς γέμισε αισιοδοξία. Σχεδόν όλα τα δείγματα πωλήθηκαν με τη λήξη της έκθεσης, αφού πρωτύτερα είχαν χρησιμεύσει για τη συγκέντρωση διόλου ευκαταφρόνητου αριθμού παραγγελιών.
Ο χειμώνας που μπαίνει ισοδυναμεί με άνοιξη για τη Rasso exlusive workware. Οι δύο συνεταίροι "βγάζουν" τις παραγγελίες της έκθεσης, δουλεύουν πάνω στη δημιουργία του site τους (www.rasso.gr), ενώ προετοιμάζουν και τη συμμετοχή τους στο Barber Festival. Το εν λόγω φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε με αφορμή την πανευρωπαϊκή τάση επιστροφής στα μπαρμπέρικα, τα οποία βεβαίως έχουν μετεξελιχθεί σε μοντέρνα κουρεία μόνο για άνδρες.
Στα τέλη Φεβρουαρίου, στο Barber Festival γίνεται το μεγάλο "μπαμ". Πέρα από τη θερμή ανταπόκριση που βρίσκει το προϊόν σε επίπεδο μεμονωμένων πελατών, έρχεται και η πρώτη μαζική παραγγελία. Ιαπωνική εταιρεία, παγκόσμια αναγνωρισμένη στο χώρο του κομμωτηριακού εξοπλισμού, ζητάει 100 ποδιές για να τις προσφέρει ως δώρο στους μεγαλύτερους πελάτες της.
Το Μάιο του 2016 ακολουθεί νέα συμμετοχή σε έκθεση, αυτή τη φορά στο Coffee Festival στο Γκάζι. Τα δείγματα είναι αυτή τη φορά διαφορετικά, προσαρμοσμένα στις ανάγκες των μπαρίστα, που δείχνουν πολύ μεγάλη ανταπόκριση. Την ίδια ώρα, μέσω της ιστοσελίδας, εξακολουθούν να έρχονται παραγγελίες από ΗΠΑ και Καναδά.
Η σοφίτα του Νίκου Οικονομάκη στην Αμμουδάρα εδώ και μήνες έχει αποδειχτεί πολύ μικρή για να χωρέσει την αλματώδη ανάπτυξη της εταιρείας. Μισθώθηκε, λοιπόν, νέος κατάλληλος χώρος στο Τσαλικάκι για τη διευκόλυνση της παραγωγικής διαδικασίας
Παράλληλα, λαμβάνεται η απόφαση αποκλειστικής προμήθειας δερμάτων από τα τοπικά βυρσοδεψεία των Χανίων, τα οποία - αν και ακριβότερα - είναι ποιοτικώς ανώτερα από τα αντίστοιχα της Αθήνας.
Παράδειγμα προς μίμηση: Στροφή στην παραγωγή!
Η Rasso exlusive workware βρίσκεται ακόμα στην αρχή. Καθώς ξεκίνησε με ελάχιστο κεφάλαιο, όλα τα κέρδη έχουν επενδυθεί, με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες της να εξακολουθούν να κάνουν και τις άλλες τους δουλειές, προκειμένου να ζουν τις οικογένειές τους. Όμως, τα θεμέλια έχουν τεθεί και το μέλλον διαγράφεται ελπιδοφόρο. Βαρόμετρο αναμένεται να αποδειχτεί η έκθεση του Λονδίνου για την κομμωτική, στην οποία θα συμμετάσχουν μέσα στον Οκτώβριο.
Ωστόσο, το γεγονός πως πρόκειται για πρωτογενή παραγωγή ενός διαφοροποιημένου προϊόντος κάνει τη ζυγαριά της επιτυχίας να γέρνει προς το μέρος τους.
«Δουλεύω 11 χρόνια στις πωλήσεις και αυτό το προϊόν δεν το πούλησα ποτέ. Πάει μόνο του», δηλώνει ο Νίκος Χριστοδουλάκης και συμπληρώνει: «Από την αρχή ήταν στόχος μας η ποιότητα και έχουμε ανταμειφθεί γι' αυτή μας την επιλογή. Εύχομαι σε όλους τους ανθρώπους που έχουν μια καλή ιδέα να βρουν τον τρόπο να την υλοποιήσουν».
Από την πλευρά του, ο Νίκος Οικονομάκης προτρέπει τον κόσμο να βάζει στόχους και να προσπαθεί να τους πετυχαίνει. Να παίρνει το ρίσκο να κάνει κάτι καλύτερο, παρά να βουλιάζει κάθε μέρα σε μια κατάσταση η οποία δεν τον ικανοποιεί πλήρως. Σχετικά με τις δυσκολίες που υπάρχουν ειδικά αυτήν την εποχή της οικονομικής κρίσης, τονίζει πως «κάθε εποχή έχει τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες της, όμως αυτές δεν πρέπει να αποτελούν δικαιολογία για να μένουμε αδρανείς».
Η επαγγελματική ιστορία του Νίκου Οικονομάκη και του Νίκου Χριστοδουλάκη είναι ένα λαμπρό παράδειγμα του δρόμου που πρέπει να ακολουθήσουμε για την έξοδο από την κρίση. Διαθέτει απ' όλα: αγώνα, δημιουργία, υποστήριξη των τοπικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, παραγωγή προϊόντων με υπεραξία και φυσικά την πολυπόθητη εισροή συναλλάγματος. Πάνω από όλα, όμως, διαθέτει το παράδειγμα της στροφής που πρέπει να κάνουμε από τις υπηρεσίες και το εμπόριο στην παραγωγή.
Ρεπορτάζ Ελένη Σταυρουλάκη
