Η Σχινκάι Χακίμι, γιατρός στο Σιάτλ, είχε προγραμματίσει ένα ταξίδι για γιόγκα και σέρφινγκ, προκειμένου να γιορτάσει τα 37α γενέθλιά της. Τελικά, βρέθηκε να φροντίζει και να βοηθά στη μετάφραση όσους πρόσφυγες φτάνουν στο νησί της Λέσβου, όπου κατά χιλιάδες αποβιβάζονται με βάρκες καθημερινά θέλοντας να περάσουν στην Ευρώπη.
Η Χακίμι ήταν ενός έτους όταν, μαζί με την οικογένειά της, πήγαν από το Αφγανιστάν στη Γερμανία και, από εκεί, αργότερα στις ΗΠΑ. Όμως, το δικό της ταξίδι ήταν πολύ ευκολότερο από εκείνο των προσφύγων που σήμερα βοηθά. Η ίδια με τη μητέρα της είχαν επιβιβαστεί σε αεροπλάνο στην Καμπούλ έχοντας βγάλει βίζα και είχαν ζητήσει άσυλο αμέσως μόλις είχαν προσγειωθεί στη Γερμανία. Τρεις δεκαετίες αργότερα, οι Αφγανοί συμπατριώτες της πληρώνουν σε διακινητές χιλιάδες δολάρια και κινδυνεύουν να πνιγούν στο Αιγαίο.
Δεδομένου ότι η Ευρώπη έχει κλείσει τα σύνορά της σε Αφγανούς πρόσφυγες που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα, η Χακίμι είναι μια από τους δεκάδες της Αμερικής που κάποτε υπήρξαν και οι ίδιοι πρόσφυγες και τώρα αναβάλλουν τις διακοπές τους, αφήνουν για λίγο τα παιδιά τους και εγκαταλείπουν την άνεση του σπιτιού τους προκειμένου να βοηθήσουν εθελοντικά τους συμπατριώτες τους στη Λέσβο.
Πολλοί από αυτούς τους εθελοντές είναι γυναίκες γιατροί, νοσοκόμες, ακτιβίστριες, που προσφέρουν τις επαγγελματικές τους γνώσεις, αλλά βοηθούν και στη μετάφραση από την αφγανική γλώσσα στα αγγλικά, προκειμένου όσοι χρειάζονται βοήθεια να συμπληρώσουν τις απαραίτητες αιτήσεις και να λάβουν επειγόντως στήριξη. Από το 2015, 545.000 πρόσφυγες πέρασαν από τη Λέσβο, εκ των οποίων το 27% ήταν Αφγανοί σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ. Οι εθελοντές τούς περιμένουν να φτάσουν με τις βάρκες, τους δίνουν κουβέρτες και βοηθούν άνδρες, γυναίκες και παιδιά
«Ως γιατρός, είμαι συνηθισμένη να βλέπω τραυματικές καταστάσεις, αλλά αυτή είναι διαφορετική», περιγράφει η Χακίμι. «Δεν μπορούμε να αφήσουμε το πρόβλημα να λυθεί από μόνο του. Μπορεί να γίνει ακόμα χειρότερο». H ίδια εργάζεται σε μια αυτοσχέδια κλινική, όπου προσφέρει βοήθεια σε πρόσφυγες με αναπνευστικά προβλήματα και κρυολογήματα.
Οι Αφγανοαμερικανοί που έχουν φτάσει στη Λέσβο ως εθελοντές για βοήθεια, έχουν δαπανήσει σχεδόν 138.000 δολάρια για τρόφιμα, ρούχα, αλλά και κάλυψη άλλων επείγουσων αναγκών των προσφύγων.
Η Φρέσχτα Πουπάλ, νοσοκόμα από τη Νέα Υόρκη, ήταν από τις πρώτες Αφγανοαμερικανές εθελόντριες που ταξίδεψαν στη Λέσβο. Χάρη στη βοήθειά της, αρκετές οικογένειες Αφγανών προσφύγων βρίσκονται τώρα στη Γερμανία. Η 26χρονη Πουπάλ έμεινε για δυόμιση εβδομάδες στο νησί και έγραψε έκκληση στα κοινωνικά δίκτυα για να έρθουν και άλλοι να βοηθήσουν.
Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος ώστε η έκκλησή της να εισακουστεί. Η Μακμπούλ Σιντίκι, μια πρόσφυγας που έκανε πρόσφατα το ταξίδι από την Ελλάδα στην Γερμανία δημιούργησε στο Facebook την «Ομάδα Συνεργασίας Αφγανών Εθελοντών» και Αφγανοαμερικανοί από την Καλιφόρνια ως τη Βιρτζίνια συγκεντρώθηκαν, μάζεψαν χρήματα και τα έστειλαν στην Ελλάδα.
«Είναι υπέροχο να βλέπεις τόσυς ανθρώπους να ανταποκρίνονται με αυτό τον τρόπο. Τώρα, έχει γίνει κίνημα μεταξύ Αφγανών από όλο τον κόσμο», περιγράφει η Πουπάλ, η οποία, μάλιστα, μίλησε πρόσφατα στα μέλη του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, υπερασπιζόμενη τους πρόσφυγες.
Υπάρχουν, όμως, και πολλές άλλες περιπτώσεις τέτοιων γυναικών. Για παράδειγμα, η Ναχίντ Φατάχι και η Χουμάχ Μπάρτζι Ταλάι, εργαζόμενες μητέρες στο Σαν Φρανσίσκο, ξεκίνησαν μια καμπάνια συγκέντρωσης χρημάτων με στόχο να μαζέψουν 5.000 δολάρια, αλλά τελικά μάζεψαν 16.000. Στη συνέχεια, άφησαν τα μικρά παιδιά τους με τους συζύγους τους και ήρθαν στην Ελλάδα για να βοηθήσουν και ως μεταφράστριες.
«Με πιάνουν τα κλάματα όταν σκέφτομαι ότι η παρουσία μου βοήθησε αυτούς τους ανθρώπους να νιώσουν πιο ασφαλείς», έγραψε η Πουπάλ. «Γυναίκες μού πετούσαν στα χέρια τα μωρά τους για να τα σώσω. Άνδρες πάλευαν με τη θάλασσα προσπαθώντας να πιάσουν το χέρι μου. Και μέσα σε όλα αυτά, συνάντησα τον ανθρωπισμό στα καλύτερά του».
Φωτο: SOOC
