Αν υπάρχει μια ηθοποιός που όλοι πρόσεξαν τα τελευταία χρόνια, αυτή είναι σίγουρα η Λένα Παπαληγούρα. Η τριαντάχρονη ηθοποιός όταν πριν από δυο χρόνια υποδύθηκε στο θέατρο την Κατερίνα του Αύγουστου Κορτώ άφησε εμβρόντητους τους πάντες. Η ειλικρίνεια, η μεταμόρφωση και η δύναμη μιας νεαρής ηθοποιού που υποδυόταν την διπολική μητέρα του συγγραφέα και την δραματική πορεία της μέχρι το τέλος συνοψίστηκε σε μια ερμηνεία που παραμένει αλησμόνητη στους θεατές. Η Κατερίνα αυτή τη στιγμή επαναλαμβάνεται στη Θεσσαλονίκη με γεμάτο κάθε βράδυ το θέατρο, όμως η Λένα Παπαληγούρα έχει εν τω μεταξύ ανοίξει τα φτερά της και σε επόμενες προκλήσεις. Από πέρσι υποδύεται την Ιρίνα, τη μικρή από τις Τρεις αδερφές του Τσέχοφ στο θέατρο Πορεία και φέτος εκτός των προηγούμενων δυο θα υποδυθεί τον Μικρό Πρίγκιπα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Αν υπάρχει ένας κοινός άξονας ανάμεσα σε αυτούς τους τρεις ρόλους αυτός είναι η αγωνία των ανθρώπων να κρατηθούν από τη ζωή μέσα σε ματαιώσεις, στοιχειωμένοι από αμφιβολίες. Με τις ελπίδες που εξανεμίζονται, τις σχέσεις να φυλλορροούν και να αλλάζουν και την πορεία της ζωής να φτάνει στο τέλος, φυσικό ή μεταφορικό.
Τρείς παραστάσεις και μια ακόμα στα σκαριά, με τις πρόβες των «Τρειςευτυχισμένων» του Λαμπίς που θα ανέβει στο θέατρο Πορεία τον Ιανουάριο, η καθημερινότητα της Λένας μοιράζεται σε πρόβες και παραστάσεις που σε κάνουν να απορείς για το πως είναι δυνατόν να τα καταφέρνει.
«Δεν είναι πολύ εύκολο» μου λέει από το αεροδρόμιο ενώ περιμένει την πτήση για Θεσσαλονίκη για μια ακόμα παράσταση της Κατερίνας. «Αλλά είναι όλα τόσο ενδιαφέροντα που νιώθω πολύ τυχερή. Θέλει πολύ προγραμματισμό και πειθαρχία ιδίως στις πρόβες που δουλεύονται τα πράγματα και είναι ανοιχτά. Η «Κατερίνα και οι «Τρεις Αδερφές» είναι επαναλήψεις που ξαναδουλεύουμε για να παιχτούν πάλι, αλλά είναι έτοιμες παραστάσεις οπότε ο δρόμος είναι συντομότερος αφού δεν πρέπει να δουλευτούν από την αρχή. Τις αγαπώ και τις δυο πολύ και χαίρομαι που η ανταπόκριση του κόσμου μας οδηγεί στο να τις ξανακάνουμε. "Ο Μικρός πρίγκιπας" και "οι Τρειςευτυχισμένοι " είναι καινούρια πράγματα για τα οποία έχω πολύ αγωνία αλλά και πολλές προσδοκίες και χαρά και για το υλικό αλλά και για τους συνεργάτες μου».
Τελικά ποιά είναι για έναν ηθοποιό η πιο ενδιαφέρουσα περιοχή των ηρώων που υποδύεται;
Μου αρέσουν τα σκοτάδια που οδηγούν στο φως και το φως που κρύβει σκοτάδι. Πάντα η περιοχή που μου φαίνεται πιο γοητευτική είναι αυτό το ενδιάμεσο..
Ας πάμε στο «Μικρό πρίγκιπα». Είναι ένας ρόλος παγίδα; Εννοώ μεγάλη αθωότητα και σοφία που θέλει ισορροπία από έναν ενήλικα ηθοποιό.
Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι σαν παγίδα, αλλά να σκέφτομαι ότι είναι δώρο που έρχεται για να μου θυμίσει τις δικές μου αθώες πλευρές και να φωτίσει με τη σοφία του δικούς μου φόβους και ερωτήματα. Λέει κάπου ο Εξιπερί: «όλοι οι μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά, όμως μόνο λίγοι το θυμούνται». Αυτό κρατάω σαν οδηγό δουλεύοντας. Προσπαθώ να θυμηθώ και γιατί όχι και να αφεθώ να το διασκεδάσω.
Η δική σου πρώτη ανάμνηση από τον Μικρό Πρίγκιπα ποιά είναι;
Δε θυμάμαι πότε το πρωτοδιάβασα ,ίσως επειδή είναι τόσο διαδεδομένο αυτό το παραμύθι που ναι σαν να το ήξερα από πάντα. Μου κανε πάντα εντύπωση το σκίτσο του μικρού αυτού ήρωα με τα ξανθά μαλλιά και το φουλάρι που ανεμίζει. Είναι απ’ τα βιβλία που έχω διαβάσει πολλές φορές στη ζωή μου και σε τελείως διαφορετικές φάσεις. Έχει κάτι το μαγικό αυτό το παραμύθι που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες..
Ποιο είναι το κομμάτι που σου αρέσει περισσότερο και γιατί;
Με συγκινεί πολύ το τέλος. Εκεί που ο μικρός πρίγκιπας αποχαιρετά τη γη και επιστρέφει στον πλανήτη του. Νιώθω οτι μιλάει για το θάνατο με έναν πολύ βαθύ, ουςιαστικό και συγκινητικό τρόπο.
Αξίζει ο άνθρωπος να κυνηγά μια ουτοπία, να ονειρεύεται διαρκώς σε μια ζωή γεμάτη ματαιώσεις;
Νομίζω είναι ο μόνος τρόπος να επιβιώνει..
Δουλεύεις σε τρεις διαφορετικές παραστάσεις. Ο θεατής κατά τη γνώμη σας τι θέλει να δει στο θέατρο;
Θέλει να βλέπει την αλήθεια. Αυτό έχω καταλάβει. Και μόνο με αυτό μπορεί να συνδεθεί.
Θα μου πεις την αγαπημένη σου φράση από τον Μικρό Πρίγκιπα;
Αγαπώ πολύ μια φράση απ το βιβλίο που δεν λέγεται στην παράσταση αλλά υπάρχει σαν εικόνα. Λέει η φράση "ο πιλότος κουβαλούσε τον μικρό πρίγκιπα σαν εύθραυστο θησαυρό." Αυτό το "εύθραυστος θησαυρός" με συγκινεί πολύ. Σαν εύθραυστους θησαυρούς πρέπει να φροντίζουμε τους αγαπημένους μας ανθρώπους.