Πώς αρχίζει ένα κορίτσι να παίζει σκάκι από την παιδική του κιόλας ηλικία; Τι του λένε οι φίλοι και οι συμμαθητές του όταν φτάνει στην εφηβεία; Και με ποιο τρόπο κατακτά, δύο φορές μάλιστα, την πρώτη θέση σε παγκόσμιο πρωτάθλημα; H Σταυρούλα Τσολακίδου μάς λύνει τις απορίες και, παράλληλα, μας χαρίζει μια γερή δόση αισιοδοξίας σχετικά με όσα οι νεότερες γενιές μπορούν να καταφέρουν.
Ξεκίνησες να ασχολείσαι με το σκάκι μόλις σε ηλικία οκτώ ετών. Πώς προέκυψε αυτό και τι σου κέντρισε το ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο άθλημα για να το συνεχίσεις;
Άρχισα να παίζω σκάκι με τον πατέρα και την μεγαλύτερη αδελφή μου στις ελεύθερες ώρες μου και αμέσως μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Τα πρώτα μαθήματα, τα έκανα στο δημοτικό σχολείο, καθώς παλαιότερα έκαναν μαθήματα οι προπονητές του σκακιστικού συλλόγου της πόλης μας σε πολλά σχολεία. Πήρα μέρος σε ένα τουρνουά και, έχοντας πάει καλά, ο δάσκαλος σκακιού του σχολείου μου, ο κ. Σπύρος Μαλγαρινός, με προέτρεψε να γραφτώ στον σύλλογο έτσι ώστε να κάνω πιο εντατικά μαθήματα. Αρχικά, δεν καταλάβαινα το βάθος του αθλήματος και το έβλεπα περισσότερο σα χόμπι. Επίσης, σημαντικό για μένα ήταν το γεγονός ότι, μέσα από αυτό, μου δινόταν η ευκαιρία να γνωρίσω νέα άτομα. Και όσο περισσότερο εμβάθυνα σε αυτό, τόσο περισσότερο το αγαπούσα.
Είναι πολύ δύσκολο να συνδυαστεί ο πρωταθλητισμός με το σχολείο, καθώς χρειάζεται να λείπω πολλές φορές για να πάρω μέρος σε κάποια τουρνουά. Έτσι, δημιουργούνται κενά στα μαθήματα και, όταν επιστρέφω, έχω πολύ φορτωμένο πρόγραμμα.
Τo γεγονός ότι γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Καβάλα τι δυνατότητες, αλλά ενδεχομένως και τι δυσκολίες, έφερε στη σκακιστική σου πορεία;
Το ότι γεννήθηκα στην Καβάλα με κάνει να αισθάνομαι τυχερή, καθώς η Καβάλα μπορεί να χαρακτηριστεί και ως "σκακιστούπολη". Η πόλη της Καβάλας έχει παράδοση στο συγκεκριμένο άθλημα. Έχει αναδείξει πολλά ταλέντα και πρωταθλητές, όπως η Άννα - Μαρία Μπότσαρη και ο Αντώνης Παυλίδης, οι οποίοι έκαναν γνωστή την Καβάλα όσον αφορά στο σκάκι, τόσο μέσα στον ελλαδικό χώρο, όσο και στον παγκόσμιο. Χάρη στην πολύ καλή δουλειά που γίνεται στον σκακιστικό όμιλο, και από μεριάς προπονητών και από μεριάς διοίκησης, άρχισα να βελτιώνομαι σκακιστικά και να λαμβάνω μέρος σε τουρνουά σε πανελλήνιο και μετέπειτα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ποια ήταν η στάση των γονιών σου όταν διαπίστωσαν την κλίση και το ενδιαφέρον σου για το σκάκι;
Η στήριξή τους ήταν πολύ σημαντική από τα πρώτα κιόλας βήματά μου και με ενθάρρυναν να συνεχίσω να ασχολούμαι με το σκάκι, καθώς κατάλαβαν την αγάπη μου για αυτό. Ταυτόχρονα, όμως, μου τόνισαν ότι προτεραιότητά μου θα πρέπει να είναι το σχολείο και να μην έχω κενά στα μαθήματά μου.
To 2013 κέρδισες χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κορασίδων μέχρι 14 ετών και το 2015, επίσης χρυσό, στο Παγκόσμιο μέχρι 16 ετών. Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία;
Πριν ξεκινήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2013 δεν φανταζόμουνα πως όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβούν. Σίγουρα, ήταν μία πολύ δύσκολη πορεία. Για μένα, ήταν σημαντικότερη η νίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2015, καθώς, όσο μεγαλώνουμε, γίνεται ολοένα και δυσκολότερο να κρατηθούμε στην κορυφή. Οι σκακίστριες από άλλες χώρες, όπου έχουν περισσότερη παράδοση στο άθλημα από ό,τι η Ελλάδα, ασχολούνται πιο πολύ και έχουν περισσότερη στήριξη από την Πολιτεία, οπότε χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια από μεριάς μου. Θα δουλέψω, όμως, όσο σκληρά κι αν χρειαστεί, γιατί πιστεύω πως πραγματικά αξίζει.
Πώς είναι το κλίμα μεταξύ των εφήβων και των παιδιών που συμμετέχουν από όλο τον κόσμο σε τόσο υψηλού επιπέδου διαγωνισμούς;
Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, λόγω της σημαντικότητας των διοργανώσεων αυτών και όλοι έχουμε πολύ άγχος. Όμως, το κλίμα μεταξύ μας είναι πολύ φιλικό. Εγώ προσωπικά έχω κάνει πολλές φιλίες με κορίτσια της κατηγορίας μου από όλο τον κόσμο.
Τι θεωρείς ότι σε έκανε, δύο φορές μάλιστα, να ξεχωρίσεις από τις συμπαίκτριές σου και να φτάσεις στην κορυφή;
Ασφαλώς πολύ μεγάλο ρόλο παίζει η καλή προετοιμασία και η στήριξη από τον προπονητή μου. Προσωπικά, αγαπάω πάρα πολύ το σκάκι, είμαι μαχητική και ποτέ δεν τα παρατάω όσο κι αν δυσκολεύει μια παρτίδα.
Δεδομένου ότι η μέχρι τώρα πορεία σου προϋποθέτει μεγάλη προετοιμασία και αρκετά ταξίδια, πώς καλύπτεται το κόστος για όλα αυτά;
Μέχρι το Παγκόσμιο του 2013, το οικονομικό κόστος των ταξιδιών για συμμετοχή σε τουρνουά καλυπτόταν αποκλειστικά από την οικογένεια μου, την οποία θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ για όλη την στήριξή της όλα αυτά τα χρόνια. Μετά από την νίκη μου στο πρωτάθλημα και μέχρι σήμερα, έχω σημαντική οικονομική βοήθεια από τον χορηγό μου που είναι ο ΟΤΕ-COSMOTE. Χωρίς αυτή την οικονομική βοήθεια, δεν θα είχα την δυνατότητα να πάρω μέρος ούτε στα μισά τουρνουά από αυτά που πήρα.
Τι άλλες σημαντικές εμπειρίες σού έχει χαρίσει μέχρι τώρα το σκάκι που ενδεχομένως δεν έχουν άλλοι στην ηλικία σου; Δώσε μας τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Χάρη σε αυτό, είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ πάρα πολλές διαφορετικές χώρες και να γνωρίσω πολύ όμορφα μέρη. Το μέρος το οποίο ξεχωρίζω από όσα έχω επισκεφτεί ως τώρα είναι η Νότιος Αφρική, όπου συμμετείχα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2014. Σημαντικό είναι, επίσης, το γεγονός ότι έχω κάνει πολλές φιλίες με συναθλήτριές μου από όλο τον κόσμο, καθώς και η δυνατότητα να γνωρίσω και να πάρω αυτόγραφο από μεγάλους πρωταθλητές όπως ο νυν Παγκόσμιος πρωταθλητής Carlsen Magnus.
Η ενασχόλησή σου με το σκάκι, από τη μία πλευρά, σου «κλέβει» χρόνο από το σχολείο, αλλά, από την άλλη, καλλιεργεί τη σκέψη σου με τρόπο που ενισχύει τις επιδόσεις σε αυτό. Τελικά, πόσο εύκολα συνδυάζονται πρωταθλητισμός και σχολικά μαθήματα και πώς τo έχεις καταφέρει;
Είναι πολύ δύσκολο να συνδυαστεί ο πρωταθλητισμός με το σχολείο, καθώς χρειάζεται να λείπω πολλές φορές για να πάρω μέρος σε κάποια τουρνουά. Έτσι, δημιουργούνται κενά στα μαθήματα και, όταν επιστρέφω, έχω πολύ φορτωμένο πρόγραμμα, καθώς πρέπει να καλύψω τα κενά αυτά. Όμως, έπειτα από πολλή προσπάθεια και αγώνα, όλα μπορούν να επιτευχθούν. Σίγουρα πρέπει να θυσιάσω πολλά πράγματα, όμως πιστεύω πως πραγματικά αξίζει.
Καμιά φορά, όταν κάποιος ακούει ότι ένας έφηβος ή ένα παιδί κάνει πρωταθλητισμό, αυτομάτως του έρχεται στο μυαλό ότι έχει θυσιάσει άλλες δραστηριότητες της ηλικίας του. Πώς το έχει βιώσει εσύ;
Δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο και, δυστυχώς, δεν μπορώ να ασχολούμαι με κάποιο χόμπι ιδιαίτερα. Παλιότερα, έκανα στίβο μιας και με βοηθούσε στο να έχω αντοχή στους σκακιστικούς αγώνες. Όταν, όμως, έχω έστω και λίγη ελεύθερη ώρα, μου αρέσει να ακούω μουσική και να βρίσκομαι με τους φίλους μου.
Τι σου λένε οι συμμαθητές και οι φίλοι σου ως προς την ενασχόλησή σου με το σκάκι;
Χαίρονται και εκείνοι με τις επιτυχίες μου και πολλές φορές μου ζητάνε να παίξουμε κάποια παρτίδα μαζί. Βέβαια, κάποιοι το βρίσκουν λίγο ασυνήθιστο και σχετικά βαρετό. Δεν τους κατηγορώ για αυτό, καθώς τα περισσότερα παιδιά στην ηλικία μου προτιμούν αθλήματα με περισσότερη ενέργεια όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ και για να αγαπήσει κάποιος το σκάκι πρέπει να εμβαθύνει σε αυτό.
Τι επάγγελμα θα ήθελες να ακολουθήσεις στο μέλλον, ποια είναι τα όνειρά σου για το σκάκι και με ποιο τρόπο σκέφτεσαι να συνδυάσεις αυτά τα δύο;
Δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι θα σπουδάσω. Έχω κλίση στα θετικά μαθήματα, μάλλον κάτι σχετικό με αυτόν τον κλάδο. Σίγουρα θα ήθελα να ασχοληθώ με το σκάκι επαγγελματικά, να συνεχίσω να κάνω πρωταθλητισμό, ακόμη και να γίνω προπονήτρια αργότερα. Είναι, όμως, λίγο νωρίς. Το μέλλον θα δείξει.
Σε κάποιον που ενδιαφέρεται να αρχίσει να ασχολείται με το σκάκι, τι θα έλεγες;
Θα τον συμβούλευα να απολαμβάνει κάθε του παρτίδα, να μην αγχώνεται για το αποτέλεσμα και σίγουρα στην πορεία θα είναι κάτι που θα αγαπήσει. Το σκάκι, εκτός από ένα πολύ όμορφο και πνευματικό παιχνίδι, είναι και ένα από τα ομορφότερα αθλήματα και έχει πολλά να προσφέρει. Οξύνει την κρίση, το μυαλό και σε βοηθάει να παίρνεις γρήγορες και καλές αποφάσεις.
