Παράγει φυσικούς και «ηλεκτρονικούς» ήχους με τη φωνή της, τους μιξάρει, τους παίζει σε λούπα, ενώ παράλληλα τραγουδάει, όλα στο ίδιο κομμάτι, ολομόναχη. Μιξάρει Ζαμπέτα με Portishead, White Stripes με Τσιτσάνη, κινείται απενοχοποιημένα και άνετα από το ρεμπέτικο μέχρι την gypsy swing, χωρίς να βάζει στην τέχνη της στεγανά και δίχως το αποτέλεσμα να δείχνει επιτηδευμένο ή παράφωνο ή «ασεβές».
Η Σοφία Κουρτίδου, που παίζει στα δάκτυλα την τεχνική live vocal looping συνδυάζοντας τη φωνή της με την τεχνολογία, είναι ο ζωντανός ορισμός του one woman show, μια τραγουδοποιός μοναδική στο είδος της. Αυτή την περίοδο, μέχρι τις 30 Δεκεμβρίου, μπορούμε να την απολαύσουμε σε μια σειρά παραστάσεων στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στη Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη». Συμπράττει με τον κωμικό Γιώργο Χατζηπαύλου στη μοναδική stand up comedy για παιδιά «Comedy club για παιδιά: Xmas Music Special», που απευθύνεται σε μικρούς θεατές 6-12 ετών (πληροφορίες-εισιτήρια εδώ). Φτιάχνει τραγούδια, τη στιγμή της παράστασης, με τις φωνές των παιδιών και των γονιών τους. Με αυτή την αφορμή απαντά στο ερωτηματολόγιο του WomanTOC. Απολαύστε την.
Μια λέξη που συνοψίζει το νόημα της ζωής.
Αντί να να ψάχνεις να βρεις το νόημα, μην το σκέφτεσαι... ζήσε!
Ένας στίχος τραγουδιού που σου έχει κολλήσει σαν τσίχλα.
Σ' αγαπάω, κοίτα!
Μία φράση από κάποιο βιβλίο που σε έχει στοιχειώσει.
«Το τυχαίο είναι που κάνει τέτοια μάγια, όχι το αναγκαίο. Για να είναι ένας έρωτας αξέχαστος πρέπει τα τυχαία να συναντιόνται σ΄ αυτόν από την πρώτη στιγμή» («Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι»).
Μια ταινία που σε πήρε ο ύπνος.
Το «Star Wars», που όταν όμως κατάφερα και το είδα έγινε μία από τις αγαπημένες μου.
Μια φουλ αισιόδοξη πρόταση.
Αύριο!
Και ο θεός (σου) έφτιαξε την Κυριακή για να…
ζούμε την κάθε μέρα σαν κι αυτή.
Το τελευταίο σου εισιτήριο γράφει...
Πύργος του Άιφελ αλλά όχι στο Παρίσι, στα Φιλιατρά!
Τι συνηθίζεις να πετάς από τη ζωή σου;
Την κουρτίνα του μπάνιου.
Το πιο τρελό σου όνειρο/μεγαλύτερο απωθημένο;
Να γίνουν τα μαλλιά μου ένα μουσικό όργανο που θα αλλάζει χρώματα και ήχους ανάλογα με τη διάθεσή μου
Κάτι που νοσταλγείς από την προ Μνημονίου εποχή;
Δεν θα όριζα ποτέ κάποιο μνημόνιο ως σημείο αναφοράς. Γιατί να νοσταλγώ όταν μπορώ να ζω την κάθε εποχή.
Αγαπάς/Σιχαίνεσαι τα social media γιατί...
Μου αρέσουν για την ελευθερία τους και δεν μου αρέσουν για την "fast food" νοοτροπία τους.
Θα γύριζες πίσω στην αναλογική εποχή μόνο και μόνο για να…
παίζουν τα παιδιά στις αλάνες χωρίς tablet και κινητά.
Μία ματαιόδοξη συνήθειά σου.
Να προσπαθώ να χωρέσουν τα μαλλιά μου στο καθρεφτάκι του αυτοκινήτου.
Ένα ψέμα που λες συχνά…
Δεν θα αργήσω.
Τι είναι έρωτας, τι αγάπη και ποιο το ανάμεσό τους;
Ο έρωτας θέλει ταχύτητα, η αγάπη θέλει χρόνο και το ανάμεσό τους είναι το κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας... θέλει προσοχή!
Το καρτούν που θα ήθελες να έχεις guest star στο πάρτι γενεθλίων σου.
Jessica Rabbit.
Μια αλητεία που έχεις νοσταλγήσει.
Δεν θέλω να νοσταλγώ, θέλω ό,τι σκέφτομαι να το κάνω ξανά και ξανά.
Ένα παρατσούκλι που σου έχουν κολλήσει.
Αφάνα.
Μία λέξη της εποχής που έχεις βαρεθεί να ακούς.
Μη βιάζεσαι!
Μία αθώα βρισιά.
Όλες οι βρισιές είναι αθώες. Αγαπώ την αθυροστομία ρε #%@*!
Τι σε κάνει να σκας στα γέλια;
Η ζωή.
Τι σε θυμώνει;
Δεν θυμώνω, εκνευρίζομαι!
Πώς εκτονώνεις τα νεύρα σου;
Γράφω τραγούδια και ερωτεύομαι.
Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Θα γίνω Βραζιλιάνα με το σομπρέρος μου!
Υπάρχει ζωή μετά τα 70;
Ξέρω πολλούς ανθρώπους που αγαπώ και είναι άνω των 70, άρα μάλλον θα υπάρχει! Ενδεικτικά αναφέρω τη γιαγιά μου τη Βασιλική και τη θεία μου τη Σούλα.
Δείτε την ερμηνεία της, με τη φωνή-πολυεργαλείο, στο τραγούδι της «Περιμένω».
