Ποιος μπορεί να εντοπίσει ένα ψέμα ευκολότερα και πιο αποτελεσματικά από έναν πράκτορα του FBI; Προφανώς, κανείς. Ο David Chaves, λοιπόν, μιλώντας στην εκδήλωση «Το FBI στη Γουόλ Στριτ» (“The FBI on Wall Street”), που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη την περασμένη Πέμπτη, εξήγησε στο κοινό ότι υπάρχουν ορισμένα σημάδια που πρέπει να αντιλαμβανόμαστε αν έχουμε απέναντί μας κάποιον που μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν μας λέει ψέματα ή όχι.
Τα οκτώ αυτά σημάδια είναι τα εξής:
1. Οι ψεύτες θα επαναλάβουν μια ερώτηση λέξη προς λέξη.
2. Οι ψεύτες θα τονίσουν υπερβολικά ότι είναι ειλικρινείς, π.χ. χρησιμοποιώντας φράσεις τύπου «Για να σου πω την αλήθεια...», «Ειλικρινά...», «Ορκίζομαι».
3. Οι ψεύτες δεν χρησιμοποιούν συντομεύσεις στις φράσεις που δηλώνουν ότι αρνούνται κάτι.
4. Τα χείλη τους ... εξαφανίζονται. Γεγονός που δείχνει μεγάλη νευρικότητα και στρες και ότι, κατά πάσα πιθανότητα, ένα ψέμα θα ακολουθήσει.
5. Οι ψεύτες συχνά φτιάχνουν τη γραβάτα τους ή χαϊδεύουν τον λαιμό τους.
6. Οι ψεύτες αγγίζουν το πρόσωπό τους, εκπνέουν δυνατά φουσκώνοντας τα μάγουλά τους, τρίβουν το μέτωπό τους ή παίζουν με το κρεμαστό στο λαιμό τους.
7. Οι ψεύτες ΘΑ ΕΧΟΥΝ οπτική επαφή μαζί μας.
8. Όσοι προσπαθούν μονίμως να εξαπατήσουν τους άλλους, έχουν μητρική γλώσσα το ψέμα.
Ο Chaves επισημαίνει, επίσης, ότι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε λίγο-πολύ τη συμπεριφορά του άλλου προσώπου. Και παρόλο που ίσως να μην έχουμε πάντα δίκιο, πρέπει να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας.
«Χρειάζεται να δίνουμε σημασία στην ενστικτώδη εντύπωση που έχουμε όταν μιλάμε με κάποιον και αισθανόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά, παρόλο που δεν μπορούμε να το ορίσουμε με ακρίβεια», τόνισε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του.
«Θα νιώθετε άβολα και θα θέλετε να φύγετε μακριά και να σκεφτείτε λίγο προτού συνομιλήστε ξανά με το συγκεκριμένο πρόσωπο. Και την έκτη αίσθηση που διαθέτετε, να την εμπιστευθείτε, αφού παρατηρήσετε τη γλώσσα του σώματός του», συμπλήρωσε.
Όλα αυτά ισχύουν τόσο σε επαγγελματικές συζητήσεις, π.χ. όταν προσπαθούμε να κλείσουμε μια συμφωνία με κάποιον, όσο και σε προσωπικές. Και, φυσικά, προϋποθέτουν ότι βρισκόμαστε πρόσωπο-με-πρόσωπο με τον άλλον, προκειμένου να μπορέσουμε να καταλάβουμε αν μας λέει ψέματα ή όχι.
Photo: Flickr / Kenny Louie
