H σημερινή πολιτική κατάσταση, ο πόλεμος της κυβέρνησης με τα media, η τηλεόραση στις ημέρες μας, η γυναικεία φιλαρέσκεια, η κρίση των πενήντα χρόνων και ο τελευταίος έρωτας. Η σιδηρά κυρία της ενημέρωσης Έλλη Στάη ...Τοcάρει στη συνέντευξη που έδωσε στη Μαρία Λεμονιά για το Πρώτο Θέμα.
-Πώς βλέπεις , αυτή την περίοδο, την κατάσταση στα media;
H αλήθεια είναι ότι τη σήμερον ημέρα υπάρχουν τα πάντα στον χώρο των media. Βέβαια, το κακό είναι ότι είναι όλα έχουν ανακατευτεί σε ένα πολτό που πρέπει να διαχωριστεί. Από τη μια πλευρά υπάρχουν πολιτικές- κυβερνητικές επιλογές, ενώ από την άλλη τα ελληνικά ΜΜΕ βαρύνονται με ένα παρελθόν που κάποιες φορές δεν ήταν ούτε αθώο, ούτε άμοιρο ευθυνών. Ένα κομμάτι του Τύπου βέβαια ήταν και εξακολουθεί να είναι υγιές.
-Πως θα περιέγραφες αυτή την ιδιαίτερη σχέση που έχει δημιουργήσει η σημερινή κυβέρνηση με τα ΜΜΕ;
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι η κυβέρνηση αυτή είχε μια πολύ κακή σχέση με τα media. Μια σχέση που ήταν από ενοχική μέχρι καταστροφική. Από την μια ήθελε να τα χρησιμοποιήσει για να μεταφέρει στην κοινωνία τις απόψεις της, από την άλλη όμως απέκτησε αντιπαλότητα. Φάνηκε ότι επιθυμούσε να καταστραφούν κάποιοι, μόνο και μόνο γιατί δεν τους άντεχε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -και μιλάμε και για πρόσωπα και για Μέσα. Η Αριστερά δεν θα μπορούσε να βασίζεται σε ένα κλασσικό δημιούργημα μιας κοινωνίας καπιταλιστικής, όπως είναι τα media στη λογική της παγκοσμιοποίησης. Αυτό οδήγησε σε ψυχωτικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα να ληφθούν άνωθεν λάθος αποφάσεις. Η πιο εξόφθαλμη ήταν αυτή που ζήσαμε με τις τηλεοπτικές άδειες. Σκόπιμα, κατά την γνώμη μου, θέλησαν να παρακάμψουν το ΕΣΡ και σκόπιμα θέλησαν να περιορίσουν τον αριθμό των αδειών. Ας μη κρυβόμαστε, αυτά είναι πράγματα που έχουν αποδειχτεί. Υπήρξε αυτό το ανόητο σχέδιο του διαγωνισμού, ενώ θα μπορούσαν να έχουν εφαρμοστεί πιο σύγχρονες, μοντέρνες και διαφανείς διαδικασίες.
-Πιστεύεις ότι η Κυβέρνηση θέλησε να δημιουργήσει ΜΜΕ φιλικά διακείμενα προς το Μαξίμου;
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία περί αυτού, αφού τα κυβερνητικά στελέχη θεωρούσαν ότι πολλά media ήταν στοχευμένα εχθρικά απέναντί τους. Υπάρχουν υπουργοί, -και μάλιστα πρωτοκλασάτοι- οι οποίοι διατηρούν σχέση αρνητικού πάθους με τους ανθρώπους του Τύπου που δεν τους συμπαθούν. Παλιό, γνωστό και το έχουμε ζήσει. Έτσι δημιουργήθηκε στην κυβέρνηση η ανάγκη να περιορίσει το «κακό», όσους δηλαδή δεν συμφωνούσαν μαζί της. Το αποτέλεσμα ήταν να ακολουθήσει όλο αυτό το πανηγύρι. Γενικότερα πιστεύω ότι είναι σημαντικό να ανέχεσαι την αντίθετη άποψη. Όφειλαν να φτιάξουν ένα πλαίσιο ανεξάρτητων media, όμως αυτό δεν το είδα καθόλου. Ως γνωστόν, σε αυτή καθετί ανεξάρτητο το κυνηγούν-και μάλιστα πολύ.
-Το The Toc τι θέση έχει σ΄όλα αυτά;
Το The Toc λέει ό,τι ακριβώς κι εγώ. Καθένας εκεί έχει μεγάλη ανεξαρτησία, η οποία φαίνεται και στις απόψεις του site και των συνεργατών μου. Το γεγονός αυτό με έχει οδηγήσει σε πολύ σκληρές αντιπαραθέσεις, σε πολύ μεγάλες νίκες αλλά βεβαίως και σε μεγάλες δοκιμασίες. Όταν έχουν μάθει να ελέγχουν ενώ εσύ δεν ελέγχεσαι, καταλαβαίνεις, η εξουσία δεν σε αντέχει.
-Θα φανταζόσουν ότι ένα συγκρότημα της εμβέλειας του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη θα κατέρρεε;
Από την στιγμή που ζούμε μια περίοδο παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης, είναι δεδομένο ότι θα καταρρεύσουν όλες οι επιχειρήσεις που έχουν σαθρές οικονομικές δομές. Απ΄ ότι διαβάζω, στο ΔΟΛ υπήρχαν προβλήματα δανειοδοτήσεων και κακή οικονομική διαχείριση, οπότε ήταν δυστυχώς δεδομένο ότι θα έφτανε σε αυτή την κατάληξη, γιατί η κρίση δεν θα ανεχόταν τίποτα. Αυτό ισχύει για όλου του τύπου τις επιχειρήσεις των ΜΜΕ και όχι μόνο για ένα ιστορικό συγκρότημα σαν τον ΔΟΛ , το οποίο έχει διαδραματίσει το ρόλο του, καλό και κακό. Η ιστορικότητα δεν καθαγιάζει …
-Η Eλλάδα βρίσκεται στο στάδιο όπου ετοιμάζεται για αλλαγή σελίδας;
Κανονικά έπρεπε να έχουμε αλλάξει σελίδα, προτού καν υπογραφεί το πρώτο μνημόνιο, από τότε που την εξουσία ανέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου. Τι είχε πει ο Όλι Ρεν; « Καλό κουράγιο Ελληνες!» Πώς να αλλάξει όμως η σελίδα όταν δεν αλλάζει η αντίληψη στα πράγματα; Έχουμε έναν παλαιοκομματισμό που έχει κατακλύσει τα πάντα. Κοντεύουμε να μην πιστεύουμε αυτά που βλέπουμε. Την κάθε εξουσία την ενδιαφέρει η καρέκλα και τίποτα παραπάνω. Το σύνδρομο της καρέκλας υπάρχει ακόμη και τώρα την περίοδο της κρίσης.
-Έχεις σκεφτεί ποτέ να ασχοληθείς η ίδια με την ενεργό πολιτική;
Kαι το έχω σκεφθεί και το έχουν σκεφθεί και άλλοι για εμένα. Ωστόσο, δεν έχω ακόμη καταλήξει αν η δική μου ανεξαρτησία χωράει σε αυτά τα πολιτικά κοστούμια. Είμαι πολύ ανεξάρτητος άνθρωπος σε αυτά που σκέφτομαι, που λέω αλλά και στον τρόπο που ζω. Δεν μπορώ να πάρω γραμμή για πράγματα που δεν πιστεύω.
-Ποιο θα έλεγες ότι είναι το μυστικό της επαγγελματικής σου επιτυχίας;
Εκανα καλή δουλειά και με εμπιστευόντουσαν. Ημουν σκληρή αλλά δίκαιη. Κανένας δεν θα σου πει ότι «η Στάη έπαιζε παιχνίδια στην πολιτική θεματολογία». Στα τόσα που έχουν προσπαθήσει να μου σούρουν κατά καιρούς αυτό δεν το έχουν καταφέρει. Εγώ ήμουν πάντα ανεξάρτητη.
-Σε ενοχλούν τα «χτυπήματα» ή τα έχεις συνηθίσει;
Mε ενοχλεί όταν στοχευμένα προσπαθούν να φιλοτεχνήσουν το πρόσωπό μου ως κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που είμαι. Εκεί αντιδρώ και βάζω τα πράγματα στην θέση τους. Όταν θέλεις να πεις την γνώμη σου για κάποιον πρέπει να υπογράψεις την άποψή σου. Τα τρολ και τα ανώνυμα μπλογκ κρύβουν δειλία και πετάνε λάσπη. Θες να έχεις άποψη; Να την πεις επωνύμως. Για να εκθέσεις, πρέπει πρώτα να εκτεθείς
-Σε συνοδεύει η φήμη της "σιδηράς κυρίας". H προσωπική σχέση με έναν καλεσμένο δεν σε έκανε να είσαι ποτέ πιο επιεικής μαζί του;
Ήμουν σκυλί την ώρα που είχα απέναντί μου τον εκάστοτε καλεσμένο. Ήταν τόση η ένταση και η ευχαρίστηση της δουλειάς, δηλαδή η ικανοποίηση να κάνω την ερώτηση που έπρεπε, ώστε αυτή την ηδονή δεν την ξεπερνούσε τίποτα. Δεν μπορούσα να χαριστώ αλλά ήμουν και δίκαιη. Σε έναν πεσμένο άνθρωπο, για παράδειγμα, δεν έβαζα το τακούνι μου να του το στρίψω στο κεφάλι. Δεν έχει νόημα να συντρίψεις τον ήδη πεσμένο. Δεν το έκανα ποτέ. Είμαι έτσι και στην ζωή μου. Απαιτητική και σκληρή όταν πιστεύω ότι κάτι πρέπει να γίνει. Ταυτόχρονα έχω και μια άλλη όψη, τρυφερότητας αλλά και φροντίδας για τους άλλους.
-Έχεις αχίλλειο πτέρνα, πέφτει ποτέ η ψυχολογία σου;
Αστειεύεσαι; Συνέχεια πέφτω, απλώς ανακάμπτω γρήγορα. Δεν πίστεψα ποτέ ότι ήμουν καλή στην δουλειά ή ότι ήμουν η καλύτερη. Ομολογώ ότι ακόμη και σε μια επιτυχία εγώ έβλεπα το στραβό. Ανηλεής κριτική. Είμαι απαιτητική με τους άλλους γιατί πρωτίστως είμαι με τον εαυτό μου.
-Ποια ήταν η πιο δύσκολη φάση της ζωής σου;
Ήταν πολλές. Έχω πέσει να πεθάνω μετά από έναν χωρισμό αλλά και μετά από ένα οδυνηρό επαγγελματικό διαζύγιο όπως ήταν αυτό με τον ΑΝΤ1. Παρόλα αυτά, παίρνω μια ανάσα, ανασυγκροτώ και πάλι τον εαυτό μου και ξαναβρίσκω τις ισορροπίες μου. Εχω την δύναμη να ξαναγεννιέμαι μέσα από τις στάχτες μου.
-Ο κόσμος ενδιαφέρεται για τρία πράγματα: Την πολιτική σου άποψη, τα μυστικά ομορφιάς σου και την προσωπική σου ζωή...
Καλύτερα αυτά τα τρία να τοποθετηθούν σε άλλη σειρά. Ενδιαφέρονται περισσότερο για την εμφάνιση και την προσωπική μου ζωή. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όταν βρίσκομαι σε ένα τραπέζι δεν με ρωτούν φίλοι και γνωστοί για την πολιτική. Μερικές φορές μάλιστα μου δίνουν την αίσθηση ότι έχουν απέναντί τους μια υπουργό -τουλάχιστον. Τους ρωτώ γιατί απευθύνονται σε εμένα και απαντούν: «Μα γιατί εσύ ξέρεις»
Τον χρόνο πρέπει να τον αφήνουμε να εναποθέτει τα σημάδια του. Κάθε έτος βλέπω το σημάδι του χρόνου και το αποδέχομαι. Αν τώρα από τα τρία σημάδια μπορώ να απαλείψω τα δύο θα το κάνω αλλά ένα σημάδι πρέπει να το αποδεχτείς.
-Σε βασανίζει το ότι ο χρόνος περνά;
Δε με βασανίζει, απλώς με απασχολεί, όπως απασχολεί τους πάντες. Ποτέ δεν έκρυψα την ηλικία μου γιατί έτσι κι αλλιώς είναι όλα καταγεγραμμένα στο διαδίκτυο. Στα πενήντα ταράχτηκα, πέρασα μια κρίση για τον φόβο της φθοράς και του θανάτου αλλά μετά από μια εσωτερική διεργασία ξαναβρήκα την ισορροπία μου. Υπήρξε ο φόβος του περιθωρίου της ζωής. Γρήγορα αντιλήφθηκα ότι δεν μπορείς να πολεμήσεις κάτι που δεν πολεμιέται. Όταν αγαπάς αυτό που σου συμβαίνει, τότε και αυτό σου φέρεται καλά. Έχω δυνατή άποψη επί του συγκεκριμένου θέματος. Μεγαλώνω και μεγαλώνω καλά, έχοντας υγεία, δημιουργικότητα, ενέργεια και είμαι πια συνειδητοποιημένη στο τι θέλω. Έχω ανακαλύψει την ισορροπία με τον χρόνο και έχω συμμαχήσει με τον ψυχικό, τον διανοητικό και τον σωματικό μου εαυτό.
-Έχεις επιτύχει προ πολλού τη συμφιλίωση με τον εαυτό σου;
Διαβάζω, ψάχνω, κάνω όνειρα για μελλοντικά επαγγελματικά εγχειρήματα και ασχολούμαι εδώ και χρόνια με την σωματική άσκηση. Η ουσιαστική συνταξιοδότηση έρχεται μόνο όταν αφεθείς, όταν παραιτηθείς από την προσπάθεια. Εγώ κάνω εντατική δουλειά με τον εαυτό μου σε όλα τα επίπεδα. Βάζω τις φόρμες μου και τρέχω καθημερινά στο Ζάππειο τουλάχιστον μισή ώρα προκειμένου να αποβάλλω τοξίνες από το σώμα και την ψυχή.
-Είσαι υπέρ των πλαστικών επεμβάσεων;
Μπορούμε να κάνουμε βελτιωτικά πράγματα φτάνει να έχουμε το μυαλό να κάνουμε αυτά που σηκώνει η δομή μας, χωρίς να παραμορφωνόμαστε. Και πάντα διατηρώντας μια αυτογνωσία περί του γελοίου. Τον χρόνο πρέπει να τον αφήνουμε να εναποθέτει τα σημάδια του. Κάθε έτος βλέπω το σημάδι του χρόνου και το αποδέχομαι. Αν τώρα από τα τρία σημάδια μπορώ να απαλείψω τα δύο θα το κάνω αλλά ένα σημάδι πρέπει να το αποδεχτείς , να το αγαπήσεις και να το αφήσεις να υπάρχει.
-Η ελληνική κοινωνία δεν είναι πλέον πιο ανεκτική απέναντι στα γηρατειά;
Η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της είναι δυστυχώς αρκετά πίσω και αυτό το βλέπουμε στο διαδίκτυο. Το trash, το troll και το bullying είναι πολύ περισσότερα από τις υγιείς τοποθετήσεις και κριτικές. Επειδή λοιπόν ο κόσμος εστιάζει πολύ πλέον στο αρνητικό, οφείλουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας.
-Εσύ έχεις πέσει ποτέ θύμα bullying;
Για πολλά, ακόμα και για τις πολιτικές απόψεις μου, όταν μέσω του The Toc είπα την γνώμη μου για το δημοψήφισμα. Τότε πήρα τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και ζήτησα προστασία. Απειλούσαν εμένα και τους συνεργάτες μου. Ευτυχώς κατάλαβε τι συμβαίνει και ανταποκρίθηκε.
O Mάρκος, ο γιος μου, είναι ο πιο κοντινός μου άνθρωπος. Υπάρχει ουσιαστική ψυχική επαφή και σωστή συνεννόηση. Τον γιο μου πρώτα τον εκτιμώ και μετά τον αγαπάω.
-Σε τι έχεις αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν;
Eίμαι πιο ανεκτική και με τον εαυτό μου και με τους άλλους. Έχω αποδεχτεί πια ότι δεν πρέπει να επιδιώκω το απόλυτο. Παλαιότερα ήμουν τελειομανής –και εξακολουθώ να είμαι, απλώς τώρα έχω περισσότερες ανοχές και αντοχές. Είναι θέμα ωριμότητας και εμπειρίας. Οφείλεις να κοντοστέκεσαι, να κάνεις έντιμα την κριτική σου και να μεταβολίζεις το μάθημα από κάθε φάση της ζωής.
-Πώς είναι η Ελλη Στάη ως μητέρα;
O Mάρκος, ο γιος μου, είναι ο πιο κοντινός μου άνθρωπος. Υπάρχει ουσιαστική ψυχική επαφή και σωστή συνεννόηση. Εδώ και χρόνια ανταλλάσσουμε απόψεις. Υπολογίζω πολύ την γνώμη του, τώρα που έχει προκύψει ένα θέμα πάνω στην δουλειά περιμένω να περάσει η ώρα για να μιλήσω μαζί του στο τηλέφωνο. Βρίσκεται για συνέδριο ενέργειας στην Αμερική. Τον γιό μου πρώτα τον εκτιμώ και μετά τον αγαπάω.
-Ηταν δύσκολο για εκείνον να έχει την Ελλη Στάη μητέρα;
Από μικρό προσπάθησα να τον ισορροπήσω σε όλα τα θέματα. Να ξεκινήσει την πορεία του στην ζωή ως ένας ταπεινός άνθρωπος. Ακόμη και τα οικονομικά του ήταν μετρημένα. Δεν ήθελα να αισθάνεται κάτι διαφορετικό από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Θέλησα το παιδί μου να πατάει γερά την γη ή να μη μεγαλώσει ευνουχισμένο.
-Σε παλαιότερη συνέντευξή σου είχες δηλώσει ότι θέλεις να σε αγαπούν. Πως μπορεί μια γυναίκα τόσο επιτυχημένη όσο εσύ να βιώνει έντονα μια τέτοια ανάγκη;
Δεν θα μπω σε φροϋδικές εξηγήσεις που έχουν να κάνουν με τα παιδικά χρόνια κ.λ.π., γιατί εκεί ο καθένας μας έχει τα θέματά του. Θα αναφερθώ σε κάτι ενήλικο. Οι άνθρωποι που παίρνουν ρίσκα και εκτίθενται έχουν τρομακτική ανάγκη να ακουμπήσουν κάπου. Εγώ μια ζωή ήμουν στην αρένα. Πού αλλού, λοιπόν, να ακουμπήσεις εκτός από το συναίσθημα; Το συναίσθημα θα σε κρίνει με αγάπη. Αυτός που σε αγαπάει θα σε κρίνει, αλλά δεν θα σε κατασπαράξει
-Και στην προσωπική σου ζωή βγήκες στην αρένα. Δεν φοβήθηκες την κριτική . Πρόσφατα σε είδα φωτογραφίες από νυχτερινό κέντρο με τον τωρινό σου σύντροφο Νίκο Μουνδρέα. Πως το διαχειρίζεσαι αυτό;
Να κρύψεις ότι είσαι τρυφερός; Μα είναι βλακώδες! Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν έχεις την αυτογνωσία της αισθητικής. Το κριτήριο αυτό το έχω σε αυξημένο βαθμό.
-Οι άνδρες στέκονται εύκολα δίπλα σε μια επιτυχημένη γυναίκα;
Μάλλον όχι. Σε ό,τι με αφορά εγώ θέτω ζητήματα και είμαι απαιτητική. Χωρίς να λες «θέλω αυτό», εκ των πραγμάτων ο πήχης είναι ψηλά. Έχω μια ζωή που απαιτεί πολλά πράγματα, όπως π.χ. αυξημένες δυνάμεις.
-Eίσαι έξυπνη, δυναμική, όμορφη, επιτυχημένη και σαγηνευτική. Ισχυει ότι οι γυναίκες σε ζηλεύουν επειδή διαθέτεις το πλήρες ‘πακέτο’;
Μπα, περισσότερο με συμπαθούν οι γυναίκες παρά οι άνδρες. Ό,τι κι αν λέγεται, ό,τι κι αν γράφεται, εντέλει η πορεία ενός ανθρώπου ορίζει και καθορίζει το ποιος είναι. Πολλές γυναίκες συμφωνούν μαζί μου και μου το δείχνουν είτε μέσω της τηλεόρασης, είτε του The Toc.
-Σου λείπει η τηλεόραση σήμερα;
Μου λείπει, αλλά όχι όπως είναι σήμερα. Μου λείπει όπως θα ήθελα να είναι, πιο ποιοτική και πιο ανεξάρτητη. Αυτή την στιγμή η τηλεόραση βρίσκεται σε τέλμα, δεν κομίζει τίποτα νέο. Το μόνο που πλασάρεται είναι τα ατελείωτα παιχνίδια φωνητικών ικανοτήτων. Με τόσα παιχνίδια που υπάρχουν αναρωτιέμαι και εγώ η ίδια αν τα 11 εκατομμύρια Έλληνες πρέπει να γίνουν τραγουδιστές.
